Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Walata

Walata
‏ولاته‎
ilustracja
Państwo

 Mauretania

Region

Haud asz-Szarki

Wysokość

235 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


3000

Położenie na mapie Mauretanii
Mapa konturowa Mauretanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Walata”
Ziemia17°17′55″N 7°01′24″W/17,298611 -7,023333
Starożytne ksary Wadan, Szinkit, Tiszit i Walata[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

 Mauretania

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, IV, V

Numer ref.

750

Region[b]

Kraje arabskie

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1996
na 20. sesji

Walata (arab. ‏ولاته‎, fr. Oualata) – miasto w południowo-zachodniej Mauretanii w regionie Haud asz-Szarki na Saharze. Liczy około 3 tys. mieszkańców.

Historia

Miasto założyli w 1240 ghańscy osadnicy z ludu Soninke. Było punktem etapowym na szlaku z Senegalu i kopalń soli w Adrarze do krain nad Nilem i Oceanu Indyjskiego. Było do XV wieku ważnym centrum handlowym na trasie karawan, służyło też jako miejsce spotkań pielgrzymów zmierzających do Mekki. Istniejąca tu jeszcze dzisiaj islamska szkoła religijna (tzw. madrasa) była niegdyś najważniejszą tego typu placówką w całej Afryce Zachodniej. Straciła znaczenie na rzecz Timbuktu i tras morskich[1].

Zabytki

Ze względu na zachowaną tu tradycyjną zabudowę miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO (wspólnie z innymi mauretańskimi miastami: Szinkitem, Tiszitem i Wadanem). Zabudowa rozkłada się na kilku piętrach doliny ze studniami dla karawan. Osobliwością lokalną jest bogate zdobienie wejść do domostw. W 1324 malijski król Mansa Musa sprowadził tu z Andaluzji poetę i plastyka Abu-Ischaka at-Tuen-dżena, który zajął się zdobieniem jego pałacu i domów innych dostojników, wytwarzając swoisty, miejscowy styl bazujący na białej sztukaterii i około siedmiu przeplatających się symbolach geometrycznych. Otrzymał za to 12.000 miskali (1500 uncji) złotego piasku[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b E.K., Mauretańskie starocie, w: Poznaj Świat, nr 3/1980, s.40, ISSN 0032-6143

Linki zewnętrzne

Walata