Waco CG-13A

Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Waco Aircraft Company
Typ	ciężki szybowiec desantowy
Konstrukcja	górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej
Załoga	2
Historia
Data oblotu	marzec 1943
Lata produkcji	1943–1944
Wycofanie ze służby	1947
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	26,21 m
Długość	16,46 m
Wysokość	6,07 m
Powierzchnia nośna	81,10 m²
Masa
Własna	3 946 kg
Użyteczna	4 672 kg
Startowa	8 573 kg
Osiągi
Prędkość maks.	315 km/h
Prędkość minimalna	134 km/h
Prędkość holowania	220 km/h
Dane operacyjne
Przestrzeń ładunkowa
40 żołnierzy z pełnym wyposażeniem lub samochód Jeep z haubicą M2 kal. 105 mm wraz z obsługą lub 1,5-tonowy samochód
Użytkownicy
Stany Zjednoczone
Multimedia w Wikimedia Commons

Waco CG-13 – amerykański ciężki szybowiec transportowy z okresu II wojny światowej.

Pod koniec 1941 roku dowództwo Korpusu Powietrznego Armii Stanów Zjednoczonych wykorzystując doświadczenia z budowy szybowców w Wielkiej Brytanii zwróciło się do wytwórni Waco Aircraft Company z Troy w stanie Ohio o opracowanie ciężkiego szybowca transportowego zdolnego do przewozu co najmniej trzydziestu żołnierzy i będącego zdolnym do przewozu ciężkich dział i pojazdów.

Wytwórnia, która zakończyła właśnie opracowywanie szybowca CG-4, w połowie 1942 roku rozpoczęła opracowywanie zleconego szybowca, który otrzymał oznaczenie Waco CG-13.

Prototyp szybowca CG-13 został opracowany na początku 1943 roku, a próby w locie odbyły się w marcu 1943 roku. W czasie tych prób tornado zniszczyło prototyp, ale prototyp do prób statycznych, którego użyto do dalszych badań, potwierdził dobre właściwości szybowca.

W związku z tym wprowadzono go do produkcji seryjnej w dwóch wytwórniach Ford Motor Company i w wytwórni Northwestern Aerinautical Company. Łącznie wyprodukowano 132 szybowce Waco CG-13A nie licząc prototypów, których zbudowano 7.

Szybowce Waco CG-13 były użytkowane w amerykańskich wojskach powietrznodesantowych w trakcie II wojny światowej i zaraz po niej. Ostatnie z szybowców wycofano z użycia w 1947 roku.

Do ich holowania używano samolotów transportowych Douglas C-47, Curtiss C-46 i Douglas C-54.

Szybowiec Waco CG-13A to górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej, metalowo-drewnianej.

Skrzydła dwudźwigarowe wykonane z drewna, pokryte cienką sklejką i dodatkowo kryte płótnem. Skrzydła wyposażone w lotki. Obrys prostokątny z zaokrąglonymi końcówkami. Zastrzał w kształcie litery V.

Kadłub o konstrukcji kratownicowej, wykonany ze spawanych rur stalowych i kryty płótnem. Sprzęt ładowano do szybowca od przodu, po podniesieniu do góry kabiny pilota. Ładownia po bokach miała dodatkowe drzwi. Podłoga szybowca w części ładunkowej została wzmocniona. W ładowani było miejsce dla 40 żołnierzy lub samochód Willys MB z haubicą M2 kal. 105 mm wraz z obsługą albo 1,5-tonowy samochód.

Podwozie trójpodporowe z podwoziem przednim o zdwojonych kołach.

• TadeuszT. Królikiewicz TadeuszT., Szybowce transportowe, Warszawa: MON, 1985, ISBN 83-11-07162-4, OCLC 750576901 . Brak numerów stron w książce