Wacław Osuchowski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1906 |
| Data i miejsce śmierci |
23 listopada 1988 |
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo rzymskie | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie |
| Habilitacja |
1933 |
| Profesura |
1937 |
| Odznaczenia | |
| |
Wacław Osuchowski (ur. 26 stycznia 1906 w Tarnopolu, zm. 23 listopada 1988 w Zamościu) – polski prawnik, adwokat, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa rzymskiego.
Życiorys
W latach 1916-1924 uczęszczał do gimnazjów w Wiedniu i Tarnopolu. Studiował prawo (1924-1928) i filologię klasyczną (1929-1931) na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Studia kontynuował w Rzymie, Monachium i Paryżu (1931-1934). W 1933 habilitował się w UJK. Po powrocie z 4-letniego stypendium w Paryżu, we wrześniu 1937 został mianowany profesorem nadzwyczajnym prawa rzymskiego[1] i kierownikiem Katedry Prawa Rzymskiego na Wydziale Prawa UJK. Od 1936 był członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie. W okresie okupacji niemieckiej Lwowa (1941–1944) prowadził kancelarię adwokacką i wykładał na tajnym Wydziale Prawa UJK. W listopadzie 1945 wysiedlony ze Lwowa osiadł w Krakowie, gdzie został profesorem i kierownikiem Katedry Prawa Rzymskiego w UJ. Wykładał na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1945-47), Uniwersytecie Wrocławskim (1946-49) i Uniwersytecie Jagiellońskim (1945-1976).
Pod jego kierunkiem w 1948 stopień naukowy doktora otrzymał na Wydziale Prawa UJ Stanisław Płodzień[2].
Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1954)[3].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[4]. .
Publikacje
- Le caractere juridique de l’Actio Civilis Incerti a la lumiere des scolies des Basiliques, „Eos” 58 (1956), z.3, s. 455-465.
- Le probleme du „secum pensare” en droit romain a le umiere des scola et des Basiliques, „Archivum Iuridicum Cracoviense” 3 (1970), s.149-163.
- Von der Modificationen Justinianischen Texte in der Basiliken im Borei in von Gegenforderungen, „Analecta Juridicum Cracoviensie” 9 (1976), s.119-131.
Przypisy
- ↑ Nominacje w Uniwersytecie Jana Kazimierza. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 214 z 21 września 1937.
- ↑ Franciszek Wycisk: Roczniki Teologiczno-Kanoniczne ku czci ks. Stanisława Płodzienia, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, tom X, zeszyt 4, Lublin 1963, str. 262, „Prawo Kanoniczne” (1964) 7/3-4, 184-191. bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2018-12-28].
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 208, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia
- Henryk Kupiszewski, Wacław Osuchowski 1906-1988, „Prawo Kanoniczne” 1990, nr 3,4, s. 201-204;
- Edward Szymoszek, Wacław Osuchowski [w:] Uczeni wrocławscy (1974-1994), t. II, Wrocław 1994, s. 100-102;
- Grzegorz Jędrejek, Wacław Osuchowski – Profesor prawa rzymskiego KUL, „Przegląd Uniwersytecki [KUL]”, 2000 nr 2, s. 13, 16.
- Renata Wiaderna-Kuśnierz, Droga Wacława Osuchowskiego do profesury - w 100-lecie urodzin (1906-1988), „Studia Iuridica Lublinensia” 2006, t. VIII, s. 167-176.