Włosień (wieś)
wieś | |
Pałac we Włosieniu Dolnym | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
250-290[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
756[3] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
59-816[4] |
Tablice rejestracyjne |
DLB |
SIMC |
0192028 |
Położenie na mapie gminy Platerówka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego | |
51°04′44″N 15°09′09″E/51,078889 15,152500[1] |
Włosień (niem. Heidersdorf[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Platerówka, która jest jedną z najmniejszych gmin w Polsce. Jest to największa miejscowość w gminie Paterówka. W starej dokumentacji Włosień funkcjonuje jako Włosień Dolny i Włosień Górny. Przez miejscowość płynie rzeka Włosienica.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczył 756 mieszkańców, z czego 49,5% stanowią kobiety, a 50,5% mężczyźni[3]. Jest największą miejscowością gminy Platerówka.
Transport
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 358.
Transport publiczny
We wsi znajduje się przystanek PKS. Na obrzeżach wsi znajduje się przystanek kolejowy Batowice Lubańskie.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są następujące obiekty[6]:
- zespół pałacowy we Włosieniu Dolnym, z XVIII-XIX w.:
- pałac (ruina). Od 2016 r. trwają prace mające na celu przywrócenie dawnej świetności temu zabytkowi.Pałac został wybudowany w latach 1716-20 z inicjatywy Hansa Gottloba von Gablenza, gruntowna przebudowa nastąpiła w XIX wieku. W 1887 r. dokonano jego przebudowy, mającej na celu nadanie pałacowi bardziej "staroniemieckiego" stylu. W tym celu sprowadzono architekta Hülsenbecka, który zaprojektował m.in. podjazd pod 30 - stopniowe schody. W latach 1931–1945 majątek należał do hrabiego Maksymiliana von Sponeck. W tym czasie w pałacu kwitło życie towarzyskie. Bywali tu przedstawiciele arystokracji z całych Niemiec, a także zagraniczni dyplomaci. Między innymi goszczono irlandzkiego ambasadora Wornoca i brytyjskiego attaché wojskowego Browna. Jako że rodzina von Sponeck była spokrewniona z arystokracją rosyjską, w pałacu znaleźli schronienie biali emigranci - hrabiostwo Cronjhelm. W czasie ostatniej wojny na terenie pałacu mogli również pracować polscy jeńcy, najprawdopodobniej ze stalagu w Zgorzelcu. Po zakończeniu działań wojennych pałac został ogołocony przez szabrowników. Wiadomo, że znajdowały się w nim cenne zbiory porcelany, szkła i malarstwa.
- park
- zabudowania gospodarcze
- park we Włosieniu Górnym, z XVIII w.
- inne
- dwór we Włosieniu Górnym (nr 104), budynek murowany wybudowany na planie prostokąta z ozdobnym portalem, dwupiętrowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem czterospadowym. Obiekt wzmiankowany w 1845 r., prawdopodobnie wzniesiony po 1830 r. Własność Ferdinanda von Gersdorf[7]. Obecnie Zespół Placówek Terapeutyczno-Wychowawczych. Do 2013 r. w obiekcie funkcjonował Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych - Collage, w skład którego wchodziły: * Gimnazjum, * 4-letnie Technikum Zawodowe, * 3-letnia Zasadnicza Szkoła Zawodowa, * 3-letnie Technikum dla Dorosłych. Głównym atutem szkoły była możliwość zdobycia prawa jazdy. Szkoła posiadała własne warsztaty samochodowe z pełnym wyposażeniem. W lutym 2013 r. podczas nadzwyczajnej sesji Rady Powiatu w Lubaniu, radni podjęli decyzję o likwidacji Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych. Jednak pozostawiono Gimnazjum, którym administrowała gmina Platerówka jako organ prowadzący[8]. W 2014 r. budynek ZSP zajął nowo utworzony Zespół Placówek Terapeutyczno-Wychowawczych[9].
Przyroda
W pobliżu wsi znajduje się góra pochodzenia wulkanicznego zwana Czubatką, która stanowi interesujący punkt geologiczny[10], a ze szczytu tej góry można dostrzec krajobraz drugiego wulkanu-zwanego górą Czapli.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149241
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 434. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1477 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 104. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Włosień
- ↑ Włosień: szkoła została zlikwidowana. NaszeMiasto.pl, Paulina Gadomska, 2013-02-12, Aktualizacja: 2013-02-12 13:58. [dostęp 2015-12-24].
- ↑ Uroczyste otwarcie MOW we Włosieniu. BiP Zespół Placówek Resocjalizacyjnych w Smolniku, 14 maja 2014. [dostęp 2015-12-24].
- ↑ Bernacki T.: Włosieńskie Trójgórze - Czubatka, Czapla i Srebrnik. Regionalne Centrum Edukacji Ekologicznej w Lubaniu. [dostęp 2013-01-15].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4, ss. 434-438