Włodzimierz Obidowicz

Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1930 Kraków
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 2016 Wrocław
Instrumenty	fortepian
Zawód	pianista, wykładowca akademicki
Odznaczenia

Włodzimierz Obidowicz (ur. 3 stycznia 1930 w Krakowie, zm. 29 czerwca 2016 we Wrocławiu^[1]) – polski pianista i profesor.

W czasie wojny był uczniem pianisty Kazimierza Krzyształowicza. Studia pianistyczne w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, rozpoczęte w klasie Karola Kleina, ukończył z wyróżnieniem w klasie Zbigniewa Drzewieckiego w 1955. W 1950 został laureatem I miejsca Ogólnopolskiego Konkursu Bachowskiego w Poznaniu, w 1955 – III miejsca na V Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie. Uczestniczył w II etapie V Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1955). Jego interpretacje zostały wydane przez firmę Polskie Nagrania.

Od 1955 wykłada na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie kierował katedrą fortepianu (1972–2001, gdy został zastąpiony przez swojego ucznia Grzegorza Kurzyńskiego). Był także kierownikiem Mistrzowskich Kursów Pianistycznych w Dusznikach.

Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Odrodzenia Polski.

W 2012 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[2].

• StanisławS. Dybowski StanisławS., Słownik pianistów polskich, Warszawa: Wyd. Selene, 2003, s. 486, ISBN 83-910515-5-2, OCLC 830494425 .

• Jubileusz prof. Włodzimierza Obidowicza.
• Prof. Włodzimierz Obidowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-11-29] .