Władysław Stępniak
| ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
22 września 1909 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1951 | |||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||
| Klub | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Władysław Stępniak (ur. 22 września 1909 w Poznaniu, zm. 8 lutego 1951 w Poznaniu[1]) – polski bokser, reprezentant kraju.
Sport pięściarski uprawiał w klubie Warta Poznań. Uczestnicząc w mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1930 roku, odpadł w walce Jánosem Szélesem (złotym medalistą tych mistrzostw) w eliminacjach kategorii koguciej. Startując w mistrzostwach Polski, zdobył brązowy medal w 1928 roku w wadze muszej, natomiast w 1930 wywalczył tytuł mistrza Polski w kategorii koguciej. Był w posiadaniu dwóch tytułów drużynowego mistrza Polski w 1927 i 1930 roku. Trzykrotnie wystąpił w reprezentacji Polski w 1930 roku, gdzie poniósł 3 porażki: z Hansem Ziglarskim (reprezentacja Niemiec) w Katowicach, z Dworzakiem (reprezentacja Czechosłowacji) w Pradze, z Lindenheimem (reprezentacja Austrii) w Wiedniu.
Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[2] (pole 3, kw.4, rz.7, m.251).
Przypisy
- ↑ Wyszukiwarka grobów - Poznań Junikowo. [dostęp 2012-03-19]. (pol.).
- ↑ Informacje na stronie um.poznan.pl
Bibliografia
- Osmólski P., Leksykon boksu, Wyd. "Sport i Turystyka", Warszawa 1989.
- Boks w Wielkopolsce – Warta Poznań, dostęp 2012-03-19
- Klub Sportowy "Warta" T.Z. w Poznaniu: sprawozdanie za rok 1930. 1931. [dostęp 2012-03-19]. (pol.).