Władysław Bobowski

Biskup tytularny Abernethii
Humanum indivinare To, co ludzkie przebóstwiać
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1932 Tropie
Biskup pomocniczy tarnowski
Okres sprawowania	1974–2009
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	23 czerwca 1957
Nominacja biskupia	23 grudnia 1974
Sakra biskupia	2 lutego 1975
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Bobowski (ur. 19 marca 1932 w Tropiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy tarnowski w latach 1974–2009, od 2009 biskup pomocniczy senior diecezji tarnowskiej.

Urodził się 19 marca 1932 w Tropiu^[1]. W latach 1945–1948 uczył się w Szkole Rolniczej w Witowicach Dolnych. Następnie kształcił się kolejno w II Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu (1948–1949), I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie (1949–1950) i Studium Humanistycznym przy Instytucie Teologicznym w Tarnowie (1950–1952). Od 1949 był uczniem Niższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Egzamin dojrzałości złożył eksternistycznie w 1952 w Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W latach 1952–1957 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie^[2]. Święcenia subdiakonatu i diakonatu uzyskał przez posługę biskupa pomocniczego tarnowskiego Karola Pękali, który 23 czerwca 1957 w Tarnowie udzielił mu również święceń prezbiteratu^[2][3]. W latach 1957–1961 studiował teologię dogmatyczną na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Tam w 1960 uzyskał licencjat i rozpoczął kurs doktorski. W latach 1963–1968 odbył studia w Instytucie Teologii Dogmatycznej Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, które ukończył w 1969 ze stopniem doktora nauk teologicznych w zakresie teologii życia duchowego na podstawie dysertacji Natura doskonałości chrześcijańskiej według Kaspra Drużbickiego SI^[2].

Od sierpnia do września 1957 pracował jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Ryglicach. Od maja 1961 do czerwca 1962 był katechetą przy katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. W latach 1962–1963 pełnił funkcje sekretarza osobistego i kapelana biskupa diecezjalnego Jerzego Ablewicza, jednocześnie wykonując zadania notariusza kurialnego^[2]. Od marca do sierpnia 1969 był prefektem, a następnie do 1975 ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie^[2], gdzie od 1969 do 1999 prowadził zajęcia z teologii życia wewnętrznego^[1]

23 grudnia 1974 został prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej ze stolicą tytularną Abernethia^[2][4]. Święcenia biskupie otrzymał 2 lutego 1975 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Udzielił mu ich miejscowy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz, któremu asystowali biskupi pomocniczy tarnowscy: Piotr Bednarczyk i Józef Gucwa^[2]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Humanum indivinare” (To, co ludzkie przebóstwiać)^[5]. 4 lutego 1975 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji^[2]. W zakresie jego obowiązków znalazły się formacja intelektualna i ascetyczna kapłanów, formacja duchowa osób konsekrowanych, koordynowanie prac duszpasterstwa rodzin, a także nadzór nad sanktuariami w Bochni, Zawadzie i Lipinkach^[1][2]. W diecezji zainicjował organizowanie letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży pod nazwą „Wakacje z Bogiem”, jak również założył formację Dziewczęcej Służby Maryjnej^[1][6]. W 1975 został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Tarnowie. W 1976 został jej scholastykiem i następnie archidiakonem. W 1995 złożył rezygnację z członkostwa w niej^[2]. 20 października 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej^[7][8].

W 1984 został przewodniczącym Podkomisji (od 1987 Komisji) ds. Duszpasterstwa Młodzieży. W latach 1984–1989 był wiceprzewodniczącym Komisji Duszpasterstwa Turystycznego. Od 1979 do 1984 należał do Komisji „Iustitutia et Pax”, a w latach 1989–1993 do Komisji ds. Zakonnych. Wszedł też w skład Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów^[3]. W 2014 był współkonsekratorem podczas sakry biskupów pomocniczych tarnowskich: Jana Piotrowskiego i Stanisława Salaterskiego^[4].

Nadano mu tytuł honorowego obywatela: Tarnowa (2007)^[9], gminy Ryglice (2008)^[10] i gminy Gródek nad Dunajcem (2011)^[11]. Otrzymał też Tarczę Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza” (2010)^[12] i odznakę honorową „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” (2017)^[13].

• Nota biograficzna Władysława Bobowskiego na stronie diecezji tarnowskiej [dostęp 2019-05-20]
• Nota biograficzna Władysława Bobowskiego w Archiwum Diecezjalnym w Tarnowie (arch.) [dostęp 2013-12-29]
• Władysław Bobowski na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-18].
• Władysław Bobowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21]  (ang.).