Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Volvo B10M

Volvo B10M
Ilustracja
Volvo B10M w Holandii
Dane ogólne
Inne nazwy

Volvo B9M

Producent

Volvo AB

Premiera

1978

Lata produkcji

1978–2003

Miejsce produkcji

 Szwecja 1978-2001  Wielka Brytania 1990-2000
 Brazylia 1986-2003

Dane techniczne
Typy nadwozia

Wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI

Wysokopodłogowy autobus podmiejski klasy MAXI

Wysokopodłogowy autobus dalekobieżny klasy MAXI

Jednoczłonowy, Wysokopodłogowy autobus miejski klasy MEGA

Jednoczłonowy, Wysokopodłogowy autobus podmiejski klasy MEGA

Jednoczłonowy, Wysokopodłogowy autobus dalekobieżny klasy MEGA

Układ drzwi

1-0-0
1-0-1
1-0-2
1-1-0
1-1-1
1-2-0
1-2-1
2-0-0
2-0-1
2-0-2
2-1-0
2-1-1
2-2-0
2-2-1
2-2-2

Liczba drzwi

1, 2, 3

Wysokość podłogi

różne

Szerokość drzwi

różna

Silniki

Volvo THD100
Volvo THD101
Volvo THD102
Volvo THD103
Volvo THD104
Volvo DH10A

Moc silników

245KM, 285KM

Skrzynia biegów

Allison MT643/MT644/MT654CR
Voith D851/D863/D864
ZF S6-80/ZF 4HP500/4HP590/5HP500
Volvo G7/G8-EGS

Liczba przełożeń

3 do 12 biegów

Długość

różne

Szerokość

2500 mm

Wysokość

3100 mm

Masa własna

10500–13540 kg

Masa całkowita

16500–23500 kg

Rozstaw osi

4600 mm
5000 mm
5500 mm
6000 mm
6250 mm
6500 mm
7000 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

180

Liczba miejsc siedzących

40

Informacje dodatkowe
ABS

Tak

ASR

Niektóre

EBS

Nie

ESP

Nie

Klimatyzacja

Niektóre

Volvo B10M – wysokopodłogowy autobus miejski klasy MAXI z turbodoładowanym silnikiem podpodłogowym umieszczonym pomiędzy osiami produkowany przez szwedzką firmę Volvo AB w latach 1978–2003. Jest następcą modelu B58 produkowanego w latach 1966–1982[1].

W Wielkiej Brytanii ten model autobusu uzyskał tytuł najlepiej sprzedającego się podwozia autobusu w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. Produkowany był w dwóch wersjach podwozia: autokar pod zabudowę oraz jako autobus miejski[2], w siedmiu wariantach rozstawu osi: 4600 mm, 5000 mm, 5500 mm, 6000 mm, 6250 mm, 6500 mm, 7000 mm.

Do napędu zastosowano turbodoładowane silniki THD, a w latach późniejszych DH10A, oraz automatyczne skrzynie biegów (ZF, Allison, Voith) bądź manualne[3][4][5][6].

W 1981 roku zaprezentowano podwozie pod autobus piętrowy, które nazywa się Volvo B10MD, zaś w 1982 roku zaprezentowano podwozie przegubowego autobusu o nazwie Volvo B10MA[2]. W tym samym roku pojawiły się pierwsze egzemplarze oszczędnościowego modelu Volvo B9M, które wyróżniały się uboższym wyposażeniem, oraz słabszym silnikiem.

We współpracy ze szwajcarskim Ramseier & Jenzer opracowano też autokar integralny Volvo C10M. Pojazdy tego typu wykonano w latach 1984–1987.

Volvo B10M było karosowane przez wiele firm karosujących pojazdy. Są to między innymi firmy takie jak Säffle, Marcopolo, DAB, Wiima, Den Oudsten, Hess, Plaxton, Aabenraa, Neobus, Delta, Ajokki, Carrus, Alexander, Ikarus, Jonckheere, Berkhof, Ramseier & Jenzer i Van Hool.

Produkcja tego typu zakończyła się w 2001 roku, chociaż egzemplarze na rynek brazylijski produkowano aż do 2003 roku. Następcą jest Volvo B12M.

Przypisy

  1. Marcin Stiasny, Atlas Autobusów, Poznań: PKMK, 2008, ISBN 978-83-920757-4-5.
  2. a b Marcin Stefanowicz, Encyklopedia: Volvo B10MA-61 / Carrus N204 City, „Serwis KOMIS” [dostęp 2018-05-15].
  3. AB Volvo GÖTEBORG, Sweden, Volvo B10M Mk I Operator’s Manual, Volvodemort version, Operations Section [online], www.volvodemort.com [dostęp 2018-05-15] (ang.).
  4. AB Volvo GÖTEBORG, Sweden, Volvo B10M Mk I Operator’s Manual, Volvodemort version, Operations Section [online], www.volvodemort.com [dostęp 2018-05-15] (ang.).
  5. AB Volvo GÖTEBORG, Sweden, Volvo B10M Mk I Operator’s Manual, Volvodemort version, Operations Section [online], www.volvodemort.com [dostęp 2018-05-15] (ang.).
  6. AB Volvo GÖTEBORG, Sweden, Volvo B10M Mk I Operator’s Manual, Volvodemort version, Operations Section [online], www.volvodemort.com [dostęp 2018-05-15] (ang.).

Linki zewnętrzne