Victor Kraatz
 Shae-Lynn Bourne i Victor Kraatz (2002) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1971 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Partner sportowy |
Shae-Lynn Bourne | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener |
Nikołaj Morozow, Uschi Keszler, Natalja Dubowa, Tatjana Tarasowa, Josée Picard, Eric Gilles | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
2003 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Victor Kraatz (ur. 7 kwietnia 1971 w Berlinie Zachodnim) – kanadyjski łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Shae-Lynn Bourne. Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich w Lillehammer (1994), Nagano (1998) i Salt Lake City (2002), mistrz świata (2003), trzykrotny mistrz czterech kontynentów (1999, 2001, 2003), dwukrotny zwycięzca finału Grand Prix (1996, 2001) oraz 10-krotny mistrz Kanady (1993–1999, 2001–2003). Zakończył karierę amatorską w 2003 roku.
Bourne i Kratz byli pierwszą parą taneczną, która w swoich tańcach wykonywała element łyżwiarski hydroblading[1].
19 czerwca 2006 ożenił się z fińską łyżwiarka figurową występującą w parach tanecznych, Maikki Uotila. Mają dwóch synów: Olivera (ur. 14 września 2006) i Henry’ego (ur. 10 lipca 2010)[2][3]. Po zakończeniu kariery amatorskiej studiował marketing i pracował w agencji marketingowej w Yaletown. Pracował również jako trener łyżwiarstwa figurowego, a następnie jako trener hokeja na lodzie[3].
Osiągnięcia
Z Shae-Lynn Bourne
| Zawody | 91–92 | 92–93 | 93–94 | 94–95 | 95–96 | 96–97 | 97–98 | 98–99 | 99–00 | 00–01 | 01–02 | 02–03 | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe[1] | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 10 | 4 | 4 | ||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 14 | 6 | 4 | 3 | 3 | 3 | 3 | 4 | 2 | 1 | |||||||
| Mistrzostwa czterech kontynentów | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||
| GP Finał Grand Prix | 4 | 1 | 2 | 5 | 1 | ||||||||||||
| GP Nations Cup | 5 | 2 | 2 | 1 | 3 | ||||||||||||
| GP Cup of Russia | 2 | ||||||||||||||||
| GP NHK Trophy | 2 | 2 | |||||||||||||||
| GP Skate America | 3 | ||||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 6 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
| GP Trophée Lalique | 2 | ||||||||||||||||
| Nebelhorn Trophy | 1 | ||||||||||||||||
| Krajowe[4] | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 1 J | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||
Z Taryn O’Neill
| Zawody | 89–90 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Krajowe[4] | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Kanady | 3 N | ||||||||||||||||
Nagrody i osiągnięcia
Przypisy
- ↑ a b Shae-Lynn Bourne / Victor Kraatz: 2002/2003. ISU. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-07-15)]. (ang.).
- ↑ Brett Barden: Victor and Maikki Kraatz welcome second son. Skate Today, 2010-07-14. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)]. (ang.).
- ↑ a b c Kraatz honoured for his impact in Canadian Sport. Skate Canada, 2015-06-19. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-22)]. (ang.).
- ↑ a b Canadian Championships (Dance/Danse). Skate Canada. s. 139-143. [dostęp 2020-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-08)]. (ang.).
- ↑ 2007 Skate Canada Hall of Fame Induction – Shae-Lynn Bourne and Victor Kraatz. Skate Canada. [dostęp 2019-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-22)]. (ang.).
Bibliografia
- International Skating Union Biography – Shae-Lynn Bourne / Victor Kraatz. ISU. [dostęp 2019-04-22]. (ang.).
