VII Grupa Lotnicza
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1919 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Dowództwo Wojsk Lotniczych |
VII Grupa lotnicza – jednostka lotnictwa wojskowego utworzona w 1920.
Pierwszym dowódcą Grupy został pil. Antoni Buckiewicz. W kwietniu 1920 przeorganizowana w VII dywizjon lotniczy
VII dywizjon lotniczy
Reorganizacja lotnictwa bojowego wiosną 1920 przemianowała grupy lotnicze na dywizjony oraz zniosła numerację odrębną eskadr wielkopolskich i francuskich. Wszystkie istniejące w kraju eskadry otrzymały numerację porządkową od 1 do 21 (bez 20)[1]. Dywizjon stacjonował wtedy w Mińsku a w jego skład weszły[2]:
- 10 eskadra wywiadowcza
- 12 eskadra wywiadowcza
- 13 eskadra myśliwska
- 14 eskadra wywiadowcza
- 19 eskadra myśliwska
Dowodzony przez Antoniego Buckiewicza, w czerwcu operował na froncie od Borysowa do Bobrujska.
W sierpniu 1921 VII dywizjon wywiadowczy składający się z 1 eskadry, 5 eskadry i 10 eskadry wszedł w skład 3 pułku lotniczego w Poznaniu[3].
Przypisy
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 45.
- ↑ Tarkowski 1991 ↓, s. 53.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 196.
Bibliografia
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Marian Romeyko (red.): Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa. Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku Czci Poległych Lotników, 1933.
- Krzysztof Tarkowski: Lotnictwo polskie w wojnie z Rosją Sowiecką 1919–1920. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0985-2. OCLC 69498511.