VI/1 Dywizjon Towarzyszący
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
jesień 1937 |
Rozformowanie |
marzec 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
kpt pil. Karol Eberhardt |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
VI dywizjon towarzyszący 1 pułku lotniczego (VI/1 dtow) – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Dywizjon został sformowany jesienią 1937 roku na lotnisku Okęcie w Warszawie, w składzie 1 pułku lotniczego.
W marcu 1939 roku dowództwo dywizjonu zostało zlikwidowane, a eskadry podporządkowane bezpośrednio dowódcy pułku. W sierpniu tego roku, w czasie mobilizacji alarmowej, 19 eskadra towarzysząca została rozformowana. Dwie pozostałe jednostki przemianowane zostały na eskadry obserwacyjne i wzięły udział w kampanii wrześniowej.
Organizacja i obsada personalna dywizjonu na przełomie 1937/1938
- Dowództwo VI/1 dywizjonu towarzyszącego
- dowódca dywizjonu – p.o. kpt pil. Karol Eberhardt
- 13 eskadra towarzysząca – p.o. kpt. pil. Bolesław Nieznański
- 16 eskadra towarzysząca – kpt. obs. Tadeusz Nowacki
- 19 eskadra towarzysząca – por. obs. Fidelis Józef Łukasik
Wszystkie eskadry posiadały w swoim składzie dwa plutony.
Uwagi
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
Bibliografia
- Jerzy Pawlak , Polskie eskadry w latach 1918-1939, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, ISBN 83-206-0760-4, OCLC 69601095 .