Uzieir Abduramanow
 starszyna
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
samodzielny batalion inżynieryjny 65. Armii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Uzieir Abduramanowicz Abduramanow (ros. Узеир Абдураманович Абдураманов, tatar. Üzeir Abduramanov; ur. 25 marca 1916 we wsi Kaszyk-Degirmen w guberni taurydzkiej (obecnie Nowoandrijiwka), zm. 19 stycznia 1992 w Nawoi) – radziecki wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1944[1]).
Życiorys
Urodził się w chłopskiej rodzinie krymskich Tatarów. Po ukończeniu szkoły pracował w Symferopolu.
Od 1939 służył w Armii Czerwonej, od 1941 walczył w wojnie z Niemcami. Jako dowódca oddziału 321. samodzielnego batalionu inżynieryjnego 65. Armii w składzie Frontu Centralnego w stopniu starszyny we wrześniu 1943 wyróżnił się podczas forsowania rzeki Soż w obwodzie homelskim. W kwietniu 1944 jego rodzina została wysłana do Środkowej Azji, a po wojnie on sam został zdemobilizowany i również zesłany do Uzbekistanu. Pomimo to pozostał Bohaterem Związku Radzieckiego. Mieszkał w Nawoiu, gdzie zmarł i został pochowany.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (15 stycznia 1944)
- Order Lenina (15 stycznia 1944)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1985)
- Medal „Za Odwagę”
I medale.
Przypisy
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик: газета. – 1944. – 23 января (№ 4 (264)). – С. 1.