Uszszi – według Babilońskiej listy królów A czwarty władca z dynastii kasyckiej.

Zachowany w Babiloskiej liście królów A wpis dotyczący czwartego władcy z dynastii kasyckiej brzmi następująco: /x\ (lat panował) ^m/x\-ši apil(A)-šú (I 19)^[1][2]. Odczyt pierwszego znaku w tej linijce, podającego długość panowania tego władcy, jest niepewny. Według Brinkmana chodzić tu może o cyfrę 6 lub 8, natomiast według Lehmann-Haupta i Rosta o cyfrę 9^[3]. Odczyt samego imienia władcy (^m/x\-ši) też pozostaje niepewny. Abel, Pinches and Schrader odczytują pierwszy znak w tym imieniu jako UŠ^[3], według Knudtzona chodzić tu może o znak DU^[3], natomiast według Lehmann-Haupta i Brinkmana może być to zarówno UŠ jak i DU^[3][1]. Uszszi (Ušši) jest najczęściej stosowaną formą odczytu całego imienia^[1]. Dwa ostatnie znaki w linijce (A-šú) tłumaczone są najczęściej jako zwrot „jego (tj. Kasztiliasza I) syn” (apil-šú)^[1]. Z takim tłumaczeniem nie zgadza się Landsberger, który dwa ostatnie znaki w linijce uważa za część imienia władcy, odczytując to imię jako Uszsziaszu (Uššiašu)^[1].

Uszszi znany jest jedynie ze wzmianki w Babilońskiej liście królów A, która wymienia go jako czwartego władcę z dynastii kasyckiej, syna i następcę Kasztiliasza I oraz poprzednika Abi-Rattasza^[2]. Nie potwierdza tego jednak Synchronistyczna lista królów, w której jest on pomijany (czwartym władcą kasyckim jest tam Abi-Rattasz, który wymieniany jest zaraz po Kasztiliaszu I)^[4]. Uszszi nie pojawia się również w tzw. inskrypcji Aguma-kakrime, która przedstawia jednego z późniejszych kasyckich władców, Aguma II, jako „syna Urzigurumasza, potomka Abi-[Rattasza], groźnego bohatera, syna Kasztiliasza”^[5].

• Brinkman J.A., Materials and Studies for Kassite History, tom I, The Oriental Institute of the University of Chicago 1976.
• Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 86-135.
• van Koppen F., The Agum-kakrime Inscription, w: Chavalas M. (edytor), The Ancient Near East - Historical Sources in Translation, Blackwell Publishing, Carlton 2006, s. 135-140.