Unia Solec Kujawski
Pełna nazwa |
Klub Sportowy Unia Solec Kujawski |
---|---|
Maskotka |
Kogut |
Barwy |
Niebiesko-Biało-Czerwone[1] |
Data założenia | |
Liga | |
Państwo | |
Siedziba |
Solec Kujawski |
Adres |
Sportowa 1, |
Stadion |
Stadion OSiR |
Prezes |
Mateusz Czyżewski[2] |
Menedżer |
Michał Maroszek |
Trener |
Daniel Katerla[2] |
Strona internetowa |
Unia Solec Kujawski – klub sportowy, działający w Solcu Kujawskim od 1924 roku.
Historia
Klub założono 12 lipca 1924 r. Początkowo posiadał sekcje piłkarską i gimnastyczną[3]. Pierwsze mecze klub rozgrywał z klubami Sportbrüder Bydgoszcz 0:7 i Brda Bydgoszcz 3:1. W 1926 r. powstała sekcja lekkoatletyczna. Powstały sekcje mandolinistów i teatralna, które organizowały imprezy kulturalne, zdobywając w ten sposób pieniądze na działalność sportową. Powstała także sekcja koszykówki. W latach 30. piłkarze występowali w pomorskiej klasie C. W latach 1939–1945 działalność klubu przerwała wojna. Po zakończeniu wojny klub wznowił działalność. W 1948 r. Unia połączyła się z klubem Wicher Solec Kujawski i do 1957 r. występowała pod nazwą KS ZKK Kolejarz. W 1957 r. powrócono do tradycyjnej nazwy jako Komunikacyjny Klub Sportowy Unia. W klubie działały sekcje piłki nożnej, lekkoatletyczna, tenisa stołowego, bokserska, szachowa, piłki siatkowej. Pod koniec lat 50. działała już tylko sekcja piłki nożnej. W 1968 r. powstała ponownie sekcja piłki koszykowej (istniała do 2008 r.). W latach 1996–2009 w klubie istniała sekcja jeździecka. W 1999 r. z nazwy klubu zniknął przymiotnik Komunikacyjny.
Sekcja piłkarska
W 2017 r. piłkarska drużyna seniorów awansowała do trzeciej ligi (grupa druga).
Stadion usytuowany jest na terenie Parku Miejskiego i sąsiaduje z halą sportową. Na obiekcie rozegrano dwa mecze międzypaństwowe juniorów: Polska–Islandia, Rosja–Słowacja. Do sezonu przygotowywały się na nim Legia Warszawa, Polonia Warszawa, ŁKS Łódź, Piotrcovia Piotrków Trybunalski, Kujawiak Włocławek[4].
Podczas Mundialu FIFA World Cup U-20 Poland 2019 w Solcu Kujawskim trenowały reprezentacje Ekwadoru, Panamy, Mali, USA, Francji, Włoch oraz Japonii[potrzebny przypis].
Sukcesy
- 1927 – piłkarze zdobyli mistrzostwo powiatu bydgoskiego
- 1950 – tenisiści stołowi zdobyli mistrzostwo Pomorza
- 1950-1956 – lekkoatleci zdobyli mistrzostwo powiatu bydgoskiego
- 1953 – były zawodnik Unii Efrem Wylangowski zdobył w barwach OWKS Bydgoszcz (dziś Zawisza Bydgoszcz) brązowy medal Mistrzostw Polski w boksie w wadze ciężkiej i trafił do kadry, którą prowadził Feliks Stamm
- 1970 – piłkarze zajęli 5 miejsce w bydgoskiej lidze okręgowej
- 2005/2006 – piłkarze zajęli 5 miejsce w IV lidze kujawsko-pomorskiej
- 2010 – piłkarze zajęli I miejsce w kujawsko-pomorskiej IV lidze i wywalczyli pierwszy w historii awans do III ligi
- 2012 – piłkarze zajęli II miejsce w kujawsko-pomorskiej IV lidze i wywalczyli drugi w historii awans do III ligi
- 2014 – piłkarze wywalczyli Puchar Polski na szczeblu okręgu
- 2017 – piłkarze zajęli I miejsce w kujawsko-pomorskiej IV lidze i wywalczyli trzeci w historii awans do III ligi
- 2021 – piłkarze klubu dokonali historycznych i rzadko spotykanych dwóch awansów w jednym sezonie (do A klasy i IV ligi). Cały sezon był rozgrywany pod hasłem #JednaDrużynaDwaAwanse
Znani zawodnicy klubu
- Efrem Wylangowski – bokser wagi ciężkiej, wychowanek klubu Wicher Solec Kujawski, w 1953 r. zdobył w barwach OWKS Bydgoszcz (dziś Zawisza Bydgoszcz) brązowy medal Mistrzostw Polski i trafił do kadry, którą prowadził Feliks Stamm.
- Robert Matuszewski – piłkarz, w latach 1990-1994 podstawowy bramkarz występującego w I lidze klubu Zawisza Bydgoszcz.
- Angelika Ojczenasz – amazonka, medalistka Mistrzostw Polski Juniorów, reprezentantka Polski.
- Krzysztof Szal – piłkarz od lipca 2020r., występując w barwach Zawiszy Bydgoszcz w II lidze uważany za wielki talent.
- Arkadiusz Piskorski – piłkarz od stycznia 2021r., w swojej karierze występował w kwalifikacjach do Ligi Europy (Cefn Druids AFC).
- Sebastian Pacek – piłkarz w sezonie 2015/2016 oraz ponownie od 01 lipca 2020r., najlepszy strzelec w historii klubu, sezon 2020/2021 zakończył z 52 golami (liga i okręgowy puchar polski)
- Oleksandr Horvat – piłkarz od kwietnia 2022, przed dołączeniem do Unii wystąpił w 72 meczach I Ligi Ukraińskiej oraz w 10 meczach Pucharu Ukrainy, w barwach soleckiego klubu rozegrał 29 meczy na poziomie III ligi.
Sezon po sezonie
Sezon | Rozgrywki ligowe | Uwagi | ||
---|---|---|---|---|
Liga | Miejsce | |||
Lata 1956-1974 | ||||
1956 | IV | Klasa A | 11/12 | |
1957 | V | Klasa B | bd/bd | |
1958 | Klasa B | bd/bd | ||
1959 | IV | Klasa A | 5/12 | |
1960 | Klasa A | 6/6 | ||
1961 | V | Klasa B | bd/bd | |
1962 | Klasa B | bd/bd | ||
1962/1963 | IV | Klasa A | 4/12 | |
1963/1964 | Klasa A | 2/12 | ||
1964/1965 | Klasa A | 9/12 | ||
1965/1966 | Klasa A | 3/13 | ||
1966/1967 | bd | bd | bd/bd | |
1967/1968 | bd | bd/bd | ||
1968/1969 | IV | Klasa okręgowa | 12/16 | |
1969/1970 | Klasa okręgowa | 5/16 | ||
1970/1971 | Klasa okręgowa | bd/bd | ||
1971/1972 | V | Klasa A | 1/14 | |
1972/1973 | IV | Klasa okręgowa | bd/bd | |
1973/1974 | III | Liga Okręgowa | 9/12 | |
Lata 1994-2024 | ||||
1994/1995 | V | Klasa A | bd/bd | |
1995/1996 | IV | Klasa okręgowa | 10/16 | |
1996/1997 | IV liga | 5/16 | ||
1997/1998 | IV liga | 9/16 | ||
1998/1999 | V | Klasa okręgowa | 3/16 | |
1999/2000 | Klasa okręgowa | 3/16 | ||
2000/2001 | Klasa okręgowa | 2/16 | ||
2001/2002 | IV | IV liga | 18/18 | |
2002/2003 | V | Klasa okręgowa | 2/16 | Przegrany baraż o awans do IV ligi |
2003/2004 | Klasa okręgowa | 3/15 | ||
2004/2005 | Klasa okręgowa | 1/16 | ||
2005/2006 | IV | IV liga | 5/16 | |
2006/2007 | IV liga | 9/16 | ||
2007/2008 | IV liga | 14/16 | Reforma rozgrywek po sezonie | |
2008/2009 | V | IV liga | 3/16 | |
2009/2010 | IV liga | 1/16 | ||
2010/2011 | IV | III liga | 14/16 | |
2011/2012 | V | IV liga | 2/16 | |
2012/2013 | IV | III liga | 10/16 | |
2013/2014 | III liga | 3/18 | ||
2014/2015 | III liga | 15/18 | ||
2015/2016 | V | IV liga | 3/16 | |
2016/2017 | IV liga | 1/18 | ||
2017/2018 | IV | III liga | 17/18 | |
2018/2019 | V | IV liga | 18/18 | |
2019/2020 | VI | Klasa okęgowa | 5/16 | |
2020/2021 | Klasa okręgowa | 1/18 | ||
2021/2022 | V | IV liga | 1/18 | Unia Solec Kujawski i Włocłavia Włocławek zakończyły rozgrywki ex aequo na 1-2. miejscu.
O mistrzostwie i awansie do III ligi zadecydował dodatkowy mecz barażowy. |
2022/2023 | IV | III liga | 14/18 | |
2023/2024 | III liga | 17/18 | ||
2024/2025 | V | IV liga |
Oznaczenie kolorami | Liczba sezonów |
---|---|
I poziom ligowy | 0 |
II poziom ligowy | 0 |
III poziom ligowy | 1 |
IV poziom ligowy | 23 |
V poziom ligowy | 19 |
VI poziom ligowy | 2 |
VII poziom ligowy | 0 |
VIII poziom ligowy | 0 |
Wicher Solec Kujawski
Wicher Solec Kujawski założony w 1946 r. przy Państwowych Zakładach Samochodowych nr 5 w Solcu Kujawskim. Posiadał sekcje piłki nożnej, tenisa stołowego i bokserską. W 1948 r. połączył się z klubem Unia Solec Kujawski tworząc ZKK Kolejarz. W 1957 r. Kolejarz wrócił do nazwy Unia.
Przypisy
- ↑ Informacje. futbolowo.pl. [dostęp 2014-07-01]. (pol.).
- ↑ a b Unia Solec Kujawski [online], Unia Solec Kujawski [dostęp 2022-12-01] (pol.).
- ↑ Sport Pomorski 1926 Nr 54
- ↑ Stadion OSiR w Solcu na uniaroszak.futbolowo.pl
Bibliografia
- Rafał Kubiak, Bolesław Boczkaja, 75 lat KS Unia Solec Kujawski, Solec Kujawski 2000
Linki zewnętrzne
- Unia Solec Kujawski [online], Unia Solec Kujawski [dostęp 2022-12-01] (pol.).
- Unia Solec Kujawski na 90minut.pl