Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Ulica Karowa w Warszawie

Ulica Karowa w Warszawie
Powiśle
Ilustracja
Ulica Karowa przy ul. Krakowskie Przedmieście
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
światła ul. Wybrzeże Kościuszkowskie
światła ul. Dobra
światła ul. Furmańskaul. Browarna
wiadukt im. Stanisława Markiewicza
wiadukt im. Stanisława Markiewicza
ul. Krakowskie Przedmieście
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Karowa w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Karowa w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Karowa w Warszawie”
Ziemia52°14′38,6″N 21°01′16,1″E/52,244056 21,021139
Środkowy odcinek ulicy

Ulica Karowa – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Na całej długości posiada kategorię drogi powiatowej[1].

Nazwa

Nazwa pochodzi od znajdujących się przy ulicy prowizorycznej zajezdni taboru i stajni Magazynu Karowego[2] (przedsiębiorstwa utworzonego w XVIII wieku przez marszałka wielkiego koronnego Franciszka Bielińskiego do wywożenia z ulic śmieci, błota i gnoju[2]; jego nazwa pochodzi z kolei od kary – wozu do wywożenia śmieci)[3][2].

Historia

Pod koniec XIX wieku ulica stanowiła jedno z niewielu połączeń pomiędzy górną częścią Warszawy a Powiślem.

Po wybudowaniu w latach 1851–1855 wodociągu Marconiego w bramie wzniesionej u wylotu ul. Karowej na ul. Krakowskie Przedmieście uruchomiono dwa zdroje uliczne, a nad bramą umieszczono rzeźbę Syreny[4].

Na łamach grudniowego wydania „Tygodnika Ilustrowanego” z 1885 ukazał się ambitny projekt zagospodarowania Karowej. Zaczęto od wyburzenia bramy Marconiego, poszerzenia i skanalizowania Karowej. Potem wykupiono teren od klasztoru Wizytek. W 1900 ruszyła budowa spiralnego zjazdu. Po czterech latach żelbetowy wiadukt połączył skarpę warszawską ze specjalnym nasypem[5].

W 1935 rozpoczęto prace nad projektem nowego mostu drogowego im. marsz. Józefa Piłsudskiego na osi ulicy[6]. Budowa dwupoziomowej przeprawy na kamiennych filarach miała rozpocząć się w 1941[6].

Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939[7].

W lutym 1945 (pod koniec II wojny światowej) u wylotu ulicy saperzy Armii Czerwonej oddali do eksploatacji most wysokowodny na Wiśle[8].

Na osi ulicy oraz ulicy Stefana Okrzei (na Pradze-Północ) w latach 2022–2024 została zbudowana kładka na Wiśle[9].

Ważniejsze obiekty

Przypisy

  1. Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie: Ulice. zdm.waw.pl. [dostęp 2019-12-19]. (pol.).
  2. a b c Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 455. ISBN 83-01-08836-2.
  3. Bronisław Wieczorkiewicz: Gwara warszawska dawniej i dziś. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1974, s. 35.
  4. Stefan Kieniewicz: Warszawa w latach 1795–1914. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 125.
  5. Ulica Karowa. Dzielnica Śródmieście m. st. Warszawy. [dostęp 2015-10-16].
  6. a b Marian Marek Drozdowski: Warszawiacy i ich miasto w latach Drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 154.
  7. Mieczysław Cieplewicz. Bombardowanie i ostrzeliwanie Warszawy we wrześniu 1939 r.. „Kronika Warszawy”. 4/48, s. 65, 1981. 
  8. Jan Górski: Drugie narodziny miasta. Warszawa 1945. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976, s. 49–50.
  9. Most pieszo-rowerowy już otwarty. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 28 marca 2024. [dostęp 2024-04-08].