Tyrrell 020
 Tyrrell 020C (Grand Prix Wielkiej Brytanii 1993) | |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
monokok z włókien węglowych | ||
| Zawieszenie przednie |
popychacze, amortyzatory Koni | ||
| Zawieszenie tylne |
popychacze, amortyzatory Koni | ||
| Silnik |
Honda RA101-E 3,5 V10 (1991) | ||
| Skrzynia biegów |
Hewland, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
| Paliwo | |||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Debiut | |||
| Kierowcy |
Satoru Nakajima | ||
| Używany | |||
| Wyścigi |
41 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Tyrrell 020 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Harveya Postlethwaite'a i George'a Rytona. Uczestniczył w sezonach 1991–1993.
Historia
Samochód był następcą innowacyjnego aerodynamiczne 019, który jako pierwszy w historii stosował podniesiony nos[1]. Model 020 pod względem aerodynamiki był podobny do poprzednika. Różnicą było zastosowanie w miejsce Forda silników Honda, z których w 1990 korzystał mistrzowski McLaren[2]. W rzeczywistości silniki Honda były cięższe od Fordów i wpływały negatywny na rozkład masy, a co za tym idzie – na prowadzenie samochodu, którego to problemu nie udało się wyeliminować[3].
Fakt używania tych jednostek oraz sponsoring Brauna powodowały, że oczekiwania względem Tyrrella przed sezonem 1991 były wysokie[2][4]. Obaj kierowcy 020 – Stefano Modena i Satoru Nakajima – zdobyli punkty w debiucie samochodu, podczas Grand Prix USA 1991. Jednakże w trzech kolejnych eliminacjach żaden zawodnik Tyrrella nie dojechał do mety, wliczając w to Grand Prix Monako, w którym Modena startował z pierwszego rzędu[5]. Te niepowodzenia oraz impas w sprawie dyskusji na temat kontraktu z Kenem Tyrrellem spowodowały, że główny projektant modelu, Harvey Postlethwaite, odszedł przed Grand Prix Kanady do Saubera. W Grand Prix Kanady Modena osiągnął najlepszy wynik sezonu, finiszując na drugim miejscu, za Nigelem Mansellem. W dalszej części sezonu Włoch zdobył jeszcze jeden punkt, co dało Tyrrellowi szóste miejsce w końcowej klasyfikacji – wynik, którego konstruktor ten nigdy już nie pobił[3]. Mimo to Tyrrell kończył sezon w atmosferze rozczarowania, przez co Honda podjęła współpracę z Footworkiem, a Braun zaprzestał sponsorowania zespołu[2].
W 1992 roku wprowadzono ulepszoną wersję modelu, nazwaną 020B. Współprojektantem pojazdu został Mike Coughlan. Stosowała ona silnik Ilmor, a jego kierowcami byli Olivier Grouillard i Andrea de Cesaris. De Cesaris uzyskał tym samochodem osiem punktów[6]. W pierwszej połowie sezonu 1993 używana była wersja „C”, zastąpiona następnie Tyrrellem 021[7].
Wyniki w Formule 1
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1991 | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||
| Braun Tyrrell Honda | Honda | Satoru Nakajima
|
5 | NU | NU | NU | 10 | 12 | NU | 8 | NU | 15 | NU | NU | 13 | 17 | NU | NU | 2 | 15 | 12 | 6 | |
| Stefano Modena
|
4 | NU | NU | NU | 2 | 11 | NU | 7 | 13 | 12 | NU | NU | NU | 16 | 6 | 10 | 10 | 8 | |||||
| 1992 | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||
| Tyrrell Racing Organisation | Ilmor | Olivier Grouillard
|
NU | NU | NU | NU | 8 | NU | 12 | 11 | 11 | NU | NU | NU | NU | NU | NU | NU | 0 | 24 | 8 | 6 | |
| Andrea de Cesaris
|
NU | 5 | NU | NU | 14 | NU | 5 | NU | NU | NU | 8 | 8 | 6 | 9 | 4 | NU | 8 | 9 | |||||
| 1993 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | Pkt. | Msc. | |||
| Tyrrell Racing Organisation | Yamaha | Ukyō Katayama
|
NU | NU | NU | NU | NU | NU | 17 | NU | 13 | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 28 | 0 | 13 | |
| Andrea de Cesaris
|
NU | NU | NU | NU | DK | 10 | NU | 15 | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | 27 | |||||
Przypisy
- ↑ Wouter Melissen: Tyrrell 019 Cosworth. [w:] ultimatecarpage.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ a b c TYRRELL FORD 019. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)]. (ang.).
- ↑ a b Jennie Mowbray: #F1 History: 1991 Tyrrell 020 – So Near…Yet So Far…. [w:] thejudge13.com [on-line]. 2015-02-19. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020 (1991) pictures. [w:] f1fanatic.co.uk [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020. [w:] research-racing.de [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020B. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).
- ↑ Tyrrell 020C. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2018-02-05]. (ang.).