Tumlin-Węgle
wieś | |
Kościół parafialny pw św Stanisława w Tumlinie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
501[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
26-050[3] |
Tablice rejestracyjne |
TKI |
SIMC |
0280100[4] |
Położenie na mapie gminy Zagnańsk | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego | |
50°57′50″N 20°35′47″E/50,963889 20,596389[1] |
Tumlin-Węgle – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Zagnańsk[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0280070 | Jaworznia | przysiółek |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.
Przez wieś przechodzi Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego z Gołoszyc do Kuźniaków.
Historia
Początki osady sięgają XI w. Należała do biskupów krakowskich. W XVI w. rozwinęło się wokół niej górnictwo miedzi.[potrzebny przypis]
Zabytki
- kościół parafialny pw. św. Stanisława z 1599 r., przebudowany w XVII w., wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.475 z 2.10.1956 i z 15.02.1967)[6]
- cmentarz parafialny (nr rej.: A.476 z 14.05.1992)[6]
- krzyż misyjny z 1826 r.
- na szczycie Góry Grodowej (399 m n.p.m.), zachowały się resztki kamiennych wałów otaczających istniejący tu kiedyś pogański ośrodek kultowy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 141561
- ↑ Zestawienie statystyczne. Liczba mieszkańców na dzień 31.12.2021
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1302 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 32 [dostęp 2015-11-16] .