Tudorów
wieś | |
Wieża zamku w Tudorowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
86[2] |
Strefa numeracyjna |
15 |
Kod pocztowy |
27-500[3] |
Tablice rejestracyjne |
TOP |
SIMC |
0801970[4] |
Położenie na mapie gminy Opatów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu opatowskiego | |
50°46′09″N 21°27′01″E/50,769167 21,450278[1] |
Tudorów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Opatów[4][5].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0801987 | Tudorów-Folwark | część wsi |
Wieś w powiecie sandomierskim w województwie sandomierskim w XVI wieku była własnością wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.
Przez wieś przechodzi zielony szlak rowerowy do Opatowa.
Historia
Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV w. W 1361 r. sąd ziemski w Sandomierzu rozstrzygnął spór o stawidła. Zatrzymał je dziedzic Tudorowa Pełko „is suis molendinis et in aggere circa castrum Tudorow”, pozbawiając wody młyny w Karwowie. W połowie XV w. wieś była własnością braci Iwana, Pełki i Piotra z rodu Janina. Późniejszym właścicielem był kanonik wiślicki Jan de Tudorow. Tudorów miał łany kmiece, karczmy oraz folwark rycerski, z którego dziesięcinę płacono parafii we Włostowie[7].
Według rejestru poborowego powiatu sandomierskiego z 1508 r. Tudorów i sąsiednie Dmoszyce należały do Alberta z Dmoszyc.
W 1578 r. Tudorów należał do księcia Ostrogskiego. Wieś miała trzech osadników na 1,5 łanach, 3 zagrodników z rolą, 1 komornika, 1 biednego i 1 rzemieślnika. Pół łanu obsiewano dla dworu.
Według późniejszych spisów, w 1827 r. wieś liczyła 12 domów i 83 mieszkańców. Pod koniec XIX w. w Tudorowie było 18 domów i 116 mieszkańców, funkcjonował też młyn wodny.
Zabytki
- Ruiny zamku w Tudorowie z XIV wieku. Ruina zamku została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.544 z 30.05.1972 i z 9.04.1984)[8].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 141498
- ↑ Strona gminy. Statystyka mieszkańców w dniu 2021-01-31 s. 31
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1301 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 106.
- ↑ Tudorów, Wędrowiec Świętokrzyski, nr 25, wrzesień 2008.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 38 [dostęp 2015-12-09] .
Bibliografia
- Marek Baradziej , Jarosław Czub , Opatów. Miasto na Bursztynowym Szlaku, Kraków: „Bezdroża”, 2004, ISBN 83-89676-26-5, OCLC 838617612 .
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880