Tuczępy (województwo świętokrzyskie)
wieś | |
Tuczępy, kościół pw. św. Jana Chrzciciela | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2020) |
635[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
28-142[3] |
Tablice rejestracyjne |
TBU |
SIMC |
0275560 |
Położenie na mapie gminy Tuczępy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |
Położenie na mapie powiatu buskiego | |
50°31′06″N 20°59′39″E/50,518333 20,994167[1] |
Tuczępy – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Tuczępy[4][5]. Siedziba gminy Tuczępy[4][5].
W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie kieleckim.
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0275576 | Bazarówka | część wsi |
0275582 | Bugaj | część wsi |
0275599 | Górna Droga | kolonia |
0275607 | Lizawy | przysiółek |
0275613 | Wólka | kolonia |
0275620 | Wschodnia Tuczępska | kolonia |
0275636 | Zapusty | przysiółek |
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Tucząp zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada TUCZĘPY
- Tuczępy
- Bugaj
- Górna Droga
- Lizawy
- Wólka
- Wschodnia Tuczępska
- Zapusty
- Bazarówka — pole
- Boginy — pole
- Dworskie — pole
- Kolonie — pole
- Ku Sieczkowu — pole
- Rędzina — pole
- Rudki — pole
- Za Cmentarzem — łąki
Historia
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1190 r. Wieś została wówczas nadana klasztorowi w Busku przez Dzierzka (Dirsco), brata biskupa płockiego Wita. W połowie XV w. znajdował się tu drewniany kościół. Właścicielem wsi był wówczas Chrząstowski herbu Strzegomia. Wieś miała łany kmiece, karczmy, zagrodników oraz folwark rycerski, od których dziesięcinę pobierał miejscowy pleban. Prócz tego pleban z Tuczęp miał własną rolę i łąkę przy folwarku.
Według rejestru poborowego powiatu wiślickiego z 1508 r. właścicielka Tuczęp Katarzyna Chrząstowska płaciła 36 groszy podatku. W 1579 r. Stanisław Dimitrowski płacił od 10 osad, 2½ łana i 4 zagrodników. W końcu XVI wieku istniała tu parafia kalwińska[7]. W 1674 r. ukończono budowę nowego murowanego kościoła, który znajduje się w Tuczępach do dzisiaj.
W 1827 r. wieś miała 41 domów i 310 mieszkańców. W 1885 r. znajdowała się tu siedziba gminy Tuczępy, wchodzącej w skład powiatu stopnickiego. W miejscowości funkcjonowała szkoła początkowa. Znajdowały się tu także dwa młyny oraz cegielnia[8].
Zabytki
- kościół pw. św. Jana Chrzciciela, wybudowany w latach 1666–1674. Obok świątyni znajduje się murowana brama-dzwonnica z 1829 r., drewniana plebania z ok. 1850 r. oraz murowane ogrodzenie z XIX w. Kościół jest wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.79 z 15.01.1957 i z 23.06.1967)[9].
- dwór z 1930 r., współcześnie siedziba Urzędu Gminy.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 141470
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 8 [dostęp 2022-02-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1301 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 61-62, 77-96.
- ↑ Historia - Gmina - [online], www.tuczepy.pl [dostęp 2019-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-26] .
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom XII, s. 602
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 5 [dostęp 2015-10-12] .