Trzy Kopce (696 m^[1]) – szczyt w Paśmie Magurskim w Beskidzie Niskim.

Leży w bocznym ramieniu, odgałęziającym się w kierunku północno-wschodnim od wschodniej części masywu Świerzowej, z którą łączy go głęboka i wąska przełączka (ok. 610 m). W kierunku północno-wschodnim Trzy Kopce łączą się przez szerokie, niskie siodło z masywem Bucznika (519 i 518 m), natomiast w kierunku wschodnim wysyłają niski grzbiet ze wzgórzami Walik (468 m) i Jeleń (501 m).

Wierzchołek wyraźny, ostry, natomiast sama góra rozciągnięta jest w osi północny zachód – południowy wschód. Stoki strome lub bardzo strome, słabo rozczłonkowane, jedynie zbocza północno-wschodnie w dolnej strefie rozcięte dolinkami drobnych cieków wodnych. Masyw w całości zalesiony.

Zbocza zachodnie i północne ogranicza głęboka, wąska dolina źródłowego toku Szczawy. W jej górnej części, dokładnie na zachód od szczytu Trzech Kopców, znajduje się Kaplica pod Trzema Kopcami z cudownym kamieniem, a obok niej cudowne źródełko.

Nazwa, dość często spotykana w polskich Beskidach, związana zapewne z faktem, że na szczycie góry spotykały się granice trzech wsi: Mrukowej, Brzezowej i Jaworza (w przeszłości każda gromada zwyczajowo ustawiała własne kopce graniczne).

Sam szczyt rzadko odwiedzany przez turystów, natomiast przełączka łącząca Trzy Kopce ze Świerzową jest węzłem znakowanych szlaków turystycznych.

• Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
• Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
• Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.