Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Trufla zimowa

Trufla zimowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

truflowate

Rodzaj

trufla

Gatunek

trufla zimowa

Nazwa systematyczna
Tuber brumale Vittad.
Monogr. Tuberac.: 37 (Mediolan, 1831)

Trufla zimowa (Tuber brumale Vittad.) – gatunek grzybów należący do rodziny truflowatych (Tuberaceae)[1]. Grzyb podziemny[2].

Systematyka

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tuber, Tuberaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Takson ten został po raz pierwszy zdiagnozowany taksonomicznie przez Carlo Vittadiniego w „Monographia Tuberacearum” w 1831 r. Zaklasyfikowano tam rodzaj Tuber do sekcji Centrales rodziny Tubereae, należącej do podrzędu Angiogasrum w ówczesnej klasie Gasteromycetum. Gatunek Tuber brumale został tam opisany m.in. jako „Globosum, nigrum, verrucis rotundato-angulosis, [...] Odor fortis ligni Corni sanguineae! sapor gratus.”[3][2].

Morfologia

Askokarp

Pokroju kulistawego, spłaszczony, średnicy do 1,6 cm i wysokości 0,8 cm. Okrywa mocno przytwierdzona do obłoczni, u młodych owocników czerwonawa, po dojrzeniu czarnobrązowa, pokryta brodawkami o wielkości 2–3 mm. Obłocznia początkowo wodnista, brudnobrązowawa, u dojrzałych owocników mięsista, szarobrązowa, o marmurkowym wzorze na przekroju. Worki o wymiarach 62,5–67,5×40–60 μm, elipsoidalne, niemal kuliste, zawierające od 1 do 6 askospor każdy[4].

Zarodniki

Elipsoidalne, o wymiarach przeważnie 22,5–30 × 15–20 μm, początkowo bezbarwne (hialinowe), potem żółtobrązowe, pokryte cyjanofilnymi kolcami o długości 3–5 μm i szerokości 1 μm[4].

Występowanie i siedlisko

Występowanie trufli zimowej potwierdzono w: Bułgarii[4], Hiszpanii, Słowenii, Włoszech i Stanach Zjednoczonych[5].

Grzyb podziemny mykoryzowy[4].

Znaczenie

Grzyb jadalny wytwarzający jadalne, bulwiaste, podziemne owocniki (askokarpy)[4].

Przypisy

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. a b Carolo Vittadini, Monographia Tuberacearum, 1831, s. 37.
  3. „[Owocniki] kuliste, czarne, [pokryte] okrągławo-kanciastymi brodawkami, [...] o silnym zapachu drewna dereni świdwy i łagodnym smaku.”.
  4. a b c d e Evtimia Dimitrova, Melania Gyosheva, Hypogeous ascomycetes in Bulgaria, „Phytologia Balcanica”, 14, 2008, s. 312, ISSN 1310-7771.
  5. Tuber brumale – GBIF Portal [online], gbif.org [dostęp 2010-01-24] (ang.).