Tracey Emin
| |
| Imię i nazwisko |
Tracey Karima Emin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 lipca 1963 |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
malarsztwo, rysunek, rzeźba, instalacja |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Tracey Karima Emin (ur. 3 lipca 1963 w Croydon, w Londynie) – brytyjska artystka zajmująca się malarstwem, rysunkiem, grafiką, rzeźbiarstwem, fotografią, instalacją, tekstami neonowymi i filmem. Jedna z najbardziej znanych przedstawicielek grupy Young British Artists z lat 90. XX wieku.
Życiorys
Dorastała w Margate, ze swoim bliźniaczym bratem Paulem. Jej matka jest Angielką, a ojciec – Turkiem cypryjskim[1]. Absolwentka Royal College of Art w Londynie (1989). Wystawiała w wielu prestiżowych galeriach. W 2007 reprezentowała Wielką Brytanię na Biennale w Wenecji. Od 2011 jest profesorem rysunku w londyńskiej Royal Academy of Arts. W 2013 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego (CBE)[2]. Mieszka w Londynie.
Twórczość
Sztuka artystki opiera się na jej własnych życiowych doświadczeniach. Miłość, seksualność czy tęsknota, to główne tematy. Ujawnia intymne szczegóły w swoich często prowokujących dziełach, np. w instalacji „Everyone I Have Ever Slept With 1963–1995”. Z kolei „My Bed” z 1998, to prawdziwe łóżko artystki, z wszystkimi użytymi rzeczami, w którym spędziła kilka dni, cierpiąc na depresję. Instalacja ta była pokazywana w Tate Gallery i nominowana do prestiżowej nagrody Turner Prize w 1999[3].
Była od wczesnych lat zainspirowana twórczością Egona Schiele’a i Edvarda Muncha. W 2018 wygrała konkurs na udekorowanie przestrzeni przy nowej siedzibie Muzeum Muncha w Bjørvika w Oslo. W 2021 stanęła tam siedmiometrowa rzeźba jej autorstwa – „The Mother”. Była też pierwszą artystką, która miała indywidualną wystawę w tym muzeum, co zbiegło się z jego oficjalnym otwarciem w październiku 2021[4].
Tracey Emin jest też autorką wielu publikacji.
Przypisy
- ↑ The Perfect Place to Grow. tate.org.uk. [dostęp 2022-02-22]. (ang.).
- ↑ Tracey Emin, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-02-20] (ang.).
- ↑ Sylwia Serafinowicz: Gramatyka miłości. dwutygodnik.com. [dostęp 2022-02-20].
- ↑ Tracey Emin. snl.no [dostęp 2022-02-20] (norw.)
Linki zewnętrzne
- Tracey Emin – Biography. egs.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-08)].. egs.edu (ang.)
- Tracey Emin. saatchigallery.com (ang.)
- Znana artystka poślubiła kamień. „Teraz nie jestem sama”. tvn24.pl, 23 marca 2016
- Tracey Emin w bazie IMDb (ang.)