Tp106
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1916 |
| Układ osi |
D (D n2) |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
52,7 t (z tendrem 86,5 t)[1] |
| Długość z tendrem |
16 790 mm[1] |
| Rozstaw osi skrajnych |
4300 mm[1] |
| Średnica kół napędnych |
1250 mm[1] |
| Napęd | |
| Trakcja |
parowa |
| Typ tendra |
pr 3 T 12 |
| Ciśnienie w kotle |
12 at[1] |
| Powierzchnia ogrzewalna kotła |
134,5 m²[1] |
| Powierzchnia przegrzewacza |
brak |
| Powierzchnia rusztu |
2,27 m²[1] |
| Średnica cylindra |
520 mm[1] |
| Skok tłoka |
630 mm[1] |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
485 kW |
| Maksymalna siła pociągowa |
11 200 kg[1] |
| Prędkość konstrukcyjna |
45 km/h[1] |
| Nacisk osi na szyny |
13 t |
Tp106 – polskie oznaczenie na PKP parowozu towarowego serii 274 Austriackich Kolei Wojskowych (kukHB), produkcji niemieckich zakładów Henschel z 1916 roku[2]. Wyprodukowano dla austriackich kolei wojskowych 35 parowozów[1]. Na inwentarzu PKP w okresie międzywojennym znalazło się 26 parowozów tej serii[1].
Parowóz stanowił odmianę pruskiej serii G7.1 (w Polsce służącej jako seria Tp1)[1]. Miał kocioł na parę nasyconą, silnik bliźniaczy i układ osi D.
Po wybuchu II wojny światowej, co najmniej 7 parowozów zostało przejętych przez Niemców, którzy wcielili je do służby zaliczone do serii BR 55, z numerami z zakresu 55 5951 do 55 5963[2].
Po II wojnie światowej na PKP służyło 11 parowozów Tp106, do 1953 roku[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n J. Piwowoński, Parowozy..., s. 224, 234.
- ↑ a b Michael Reimer, Volkmar Kubitzki, Die Eisenbahn in Polen 1939-1945. Die Geschichte der Generaldirektion der Ostbahn., Stuttgart, Transpress, 2004, ISBN 3-613-71213-X, s. 117.
- ↑ Paweł Terczyński, Atlas parowozów, wyd. 1, Poznań: Poznań Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, s. 64, ISBN 83-901902-8-1, OCLC 917950022.
Bibliografia
- Jan Piwowoński, Parowozy kolei polskich, Warszawa: WKiŁ, 1978
- Paweł Terczyński: Atlas parowozów. Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 2003, ISBN 83-901902-8-1.