Tocco – ród szlachty włoskiej, zamieszkujący południowe Włochy i panujący w średniowieczu w różnych państewkach łacińskich powstałych po IV krucjacie na terenie Bałkanów i wysp wokół dzisiejszej Grecji.

Założyciel rodu - Guglielmo Tocco był synem Pietro Tocco z Melfi. Jako stronnik Andegawenów włoskich zarządzał terenami w królestwie Neapolu. Dzięki koneksjom rodzinnym i utrzymywaniu wysokiej pozycji na dworze neapolitańskim (mimo zawirowań politycznych) zapewnił rodowi panowanie na Peloponezie, w hrabstwie Kefalenii oraz wyspach u wybrzeży Grecji.

Po opanowaniu przez Turków Bałkanów przedstawiciele Rodu powrócili do południowych Włoch. Otrzymali od Ferdynanda I tytuł panów Calimery i Briatico. Dzieje rodu zostały spisane na przełomie XIV i XV wieku w Kronice Rodu Tocco.

Przedstawiciele:

• Guglielmo Tocco - gubernator Korfu
• Leonardo I Tocco - hrabia Kefalonii
• Leonardo II Tocco
• Carlo I Tocco - hrabia Kefalenii i despota Epiru
• Carlo II Tocco
• Leonardo III Tocco - ostatni hrabia Kefalonii i despota Arty
• Karol III Tocco - tytularny hrabia Kefalonii i despota Arty

• Małgorzata Dąbrowska, Tocco [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 475.
• Nancy Patterson Ševčenko, Tocco [w:] Oxford Dictionary of Byzantium, t. 3, ed. by Alexander Kazhdan, New York – Oxford: Oxford University Press 1991, s. 2090-2091.
• Informacje biograficzne o przedstawicielach rodu, fmg.ac