Taszów
| wieś | |
 Droga wjazdowa do Taszowa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
590-670[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
12[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-343[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0853375 |
Położenie na mapie gminy Lewin Kłodzki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°22′45″N 16°16′43″E/50,379167 16,278611[1]
| |
| Strona internetowa | |
Taszów (niem. Tassau) – przygraniczna wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Lewin Kłodzki.
Położenie
Taszów to mała wieś leżąca we Wzgórzach Lewińskich, pomiędzy szczytem Borowa a Taszowskimi Górkami, na wysokości około 590–670 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Demografia
W przededniu II wojny światowej liczba mieszkańców wynosiła 189. Po wojnie miejscowa ludność została wysiedlona i zastąpiona znacznie mniej liczną polską ludnością napływową[2]. Obecnie wieś jest prawie wymarła z nielicznymi domami letniskowymi pobudowanymi w ostatnich latach oraz nieczynnym wyciągiem narciarskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego w 2011 roku miejscowość liczyła 12 mieszkańców[3].
Historia
Taszów powstał najprawdopodobniej w XV wieku w dobrach homolskich[5]. Pierwsza wzmianka wymieniająca nazwę Tasow pochodzi z 1477 roku[5]. W roku 1684 miejscowość została włączona do dóbr jeleniowskich[5]. W 1763 roku przeszła z rąk austriackich w pruskie a następnie niemieckie, w których znajdowała się do 1945 roku. W XVIII i XIX wieku we wsi był młyn wodny i około 20 warsztatów tkackich[5]. W 1793 roku wieś miała 82 domy i 156 mieszkańców, a w roku 1840 był tu młyn wodny, szkoła i 24 warsztaty bawełniane[2]. W drugiej połowie XIX wieku w Taszowie powstała gospoda, z której korzystali głównie turyści udający się do czeskiej części Gór Orlickich[5].
Zabytki
Jedynym obiektem zabytkowym w Taszowie jest kaplica św. Jadwigi Królowej z 1891 roku, mająca cechy neobaroku i neogotyku[5].
Szlaki turystyczne
Przez Taszów prowadzą trzy znakowane szlaki turystyczne:
Taszów – Olešnice v Orlických horách – Šerlišský Mlýn – Masarykova chata – Zieleniec,
Ptak (Fort Karola) – Lisia Przełęcz – Kulin Kłodzki – Przełęcz w Grodźcu – Leśna – Lewin Kłodzki – Taszów – Kocioł – Miejski Lasek – Jawornica – Zimne Wody – Kozia Hala – Sołtysia Kopa – Orlica – Zieleniec – Torfowisko pod Zieleńcem – Kamienna Góra – Przełęcz Sokołowska – Polanica-Zdrój – Garncarz – Batorów – Karłów,
Taszów – Jarków – Kudowa-Zdrój[6].
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 139159
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 248, 249. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1301 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 455. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 20.05.2017.
Bibliografia
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
Linki zewnętrzne
| Wsie | |
|---|---|
| Osada | |
| Nieoficjalny przysiółek |
