Tangshan
Panorama miasta | |
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Powierzchnia |
prefektura: 13 472 km² |
Populacja (2010) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
0315 |
Kod pocztowy |
063000 |
Tablice rejestracyjne |
冀B |
Położenie na mapie Hebei | |
Położenie na mapie Chin | |
39°36′N 118°10′E/39,600000 118,166667 | |
Strona internetowa |
Tangshan[2], Tangszan[3][4] (chiń. 唐山; pinyin Tángshān) – miasto o statusie prefektury miejskiej w Chinach, we wschodniej części prowincji Hebei, około 145 km na wschód od Pekinu. W 2010 roku liczba mieszkańców miasta wynosiła 1 627 819[5]. Prefektura miejska w 1999 roku liczyła 11 022 165 mieszkańców[6].
Miasto stanowi główny ośrodek przemysłowy Kajluańskiego Zagłębia Węglowego. Rozwinięty przemysł wydobywczy (węgiel kamienny), hutniczy, koksochemiczny, maszynowy, cementowy, ceramiczny i włókeinniczy. Tangshan jest ważnym węzłem komunikacyjnym[7].
Tangshan powstał w latach 40. XX wieku z połączenia rozproszonych osad górniczych[8]. Miasto zostało poważnie zniszczone przez silne trzęsienie ziemi o sile 8,2 w skali Richtera, które nawiedziło je rankiem 28 lipca 1976 roku. Oficjalne dane o liczbie ofiar wstrząsu mówią o 240–255 tys. zabitych, choć niektórzy eksperci szacują, że liczba mogła być nawet trzy razy większa.
Zabytki
- Groby królewskie z dynastii Qing.
- Góra Jingzhong, święte miejsce dla wyznawców buddyzmu.
Podział administracyjny
Prefektura miejska Tangshan podzielona jest na:
- 6 dzielnic: Lubei, Lunan, Guye, Kaiping, Fengrun, Fengnan,
- 3 miasta: Zunhua, Qian’an, Luanzhou,
- 5 powiatów: Luannan, Laoting, Qianxi, Yutian, Tanghai.
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ Na podst.: Jan Grzenia: Odmiana nazw chińskich miast. [Odpowiedź na pytanie czytelnika z 10.03.2011]. W: Poradnia Językowa PWN. [1], [dostęp: 2021-10-31].
- ↑ Azja Wschodnia (Nazewnictwo Geograficzne Świata; z. 9). Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Polski przy Głównym Geodecie Kraju. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2006, s. 28. [2], [dostęp: 2021.10.31].
- ↑ Tangszan. W: Słownik Języka Polskiego PWN > Wielki słownik ortograficzny PWN. [3], [dostęp: 2021-10-31].
- ↑ Tangshan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-11-01] .
- ↑ Tangshan. World Gazetteer. [dostęp 2010-12-09]. (ang.).
- ↑ China Prefectures. Statoids. [dostęp 2010-12-09]. (ang.).
- ↑ Tangshan, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-12-09] .
- ↑ Andrzej Maryański, Andrzej Halimarski: Chiny. red. Hanna Krzysztofik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980, s. 226. ISBN 83-01-00952-7.