Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Tadorna

Tadorna[1]
F. Boie, 1822[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec kazarki rajskiej (T. variegata)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

kaczki

Plemię

Tadornini

Rodzaj

Tadorna

Typ nomenklatoryczny

Tadorna familiaris F. Boie, 1822 (= Anas tadorna Linnaeus, 1758)

Gatunki

zobacz opis w tekście

Tadornarodzaj ptaków z podrodziny kaczek (Anatinae) w rodzinie kaczkowatych (Anatidae).

Zasięg wstępowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji i Australii[13].

Morfologia

Długość ciała 58–72 cm, rozpiętość skrzydeł 94–145 cm; masa ciała samców 830–2200 g, samic 562–1850 g[14].

Systematyka

Etymologia

  • Tadorna (Tradena, Tadoma, Todarna): epitet gatunkowy Anas tadorna Linnaeus, 1758[15]; fr. Tadorne „kazarka” (Tadorne de Belon „ohar”), od średniofr. Tadorne i Tadourne „rodzaj kaczki”[15].
  • Rhynchoceros: gr. ῥυγχος rhunkhos „dziób”; κερας keras, κερως kerōs „róg”[16]. Gatunek typowy: Anas tadorna Linnaeus, 1758.
  • Casarca (Casarka): epitet gatunkowy Anas casarca Linnaeus, 1768[17]; ros. казарка kazarka „mała gęś”, nazwa stosowana na określenie różnych gęsi ikazarek, od tatar. Karakchás „czarna gęś”[17]. Gatunek typowy: Anas casarca Linnaeus, 1768 (= Anas ferruginea Pallas, 1764).
  • Vulpanser: średniowiecznołac. vulpanser „kazarka” lub „tracz”, od łac. vulpes, vulpis „lis”; anser, anseris „gęś”[18]. Gatunek typowy: Anas tadorna Linnaeus, 1758.
  • Nettalopex: gr. νηττα nētta „kaczka”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”[19]. Nowa nazwa dla Casarca.
  • Pseudotadorna: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; rodzaj Tadorna Boie, 1822, kazarka[20]. Gatunek typowy: Pseudotadorna cristata N. Kuroda Sr., 1917.
  • Zesarkaca: zbitka wyrazowa nazwy Zelandia (tj. Nowa Zelandia) i nazwy rodzaju Casarca Bonaparte, 1838[21]. Gatunek typowy: Anas variegata J.F. Gmelin, 1789.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[22]:

Opisano również gatunek wymarły w miocenie[24]:

Fragment kladogramu z uwzględnieniem gatunków z rodzaju Tadorna[25]:

Tadorna

T. tadorna




T. cana




T. ferruginea



T. tadornoides



T. variegata





?T. cristata



Uwagi

Przypisy

  1. Tadorna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F. Boie: Tagebuch gehalten auf einer Reise durch Norwegen im Jahre 1817. Schleswig: Kgl. Taubstummen-Inst., 1822, s. 140, 351. (niem.).
  3. A.A. Berthold: Latreille’s natürliche Familien der Thierreichs aus dem Französischen mit Anmerkungen und Zusätzen von Dr. Arnold Adoph Berthold. Weimar: Landes-Industrie Comptoir, 1827, s. 84. (niem.).
  4. C. Parsons. Hints for Collecting Water Birds. „Field Naturalist: journal of the Trinidad Field Naturalists’ Club”. 2, s. 202, 1834. (ang.). 
  5. Ch.-L. Bonaparte: A geographical and comparative list of the birds of Europe and North America. London: J. Van Voorst, 1838, s. 56. (ang.).
  6. T.C. Eyton: A monograph on the anatidae, or duck tribe. London: Longman, Orme, Brown, Green, & Longman, Paternoster-Bow and Eddowes, Shrewsbury, 1838, s. 27. (ang.).
  7. T.C. Jerdon. Catalogue of the Birds of the Peninsula of India arranged according to the modern system of Classification; with brief Notes on their Habits and Geographical Distribution and description of new, doubtful and imperfectly described Species. „Madras Journal of Literature and Science”. 12, s. 221, 1840. (ang.). 
  8. E. von Keyserling & J.H. Blasius: Die wirbelthiere Europa’s. Braunschweig: F. Vieweg und sohn, 1840, s. lxxxiv, 125. (niem.).
  9. H.G L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1852, s. X. (niem.).
  10. F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1890, s. 343. (łac.).
  11. N. Kuroda. On one new Genus and three new Species of Birds from Corea and Tsushima. „Tori”. 1 (5), s. 1, 1917. (ang.). 
  12. G.M. Mathews. Notes on New Zealand Ducks. „The Emu”. 37, s. 31, 1937. (ang.). 
  13. F. Gill & D. Donsker: Screamers, ducks, geese & swans. IOC World Bird List: Version 8.1. [dostęp 2018-06-10]. (ang.).
  14. C. Carboneras: Family Anatidae (Ducks, geese and Swans). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 570, 591–592. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  15. a b The Key to Scientific Names, Tadorna [dostęp 2018-06-10].
  16. The Key to Scientific Names, Rhynchoceros [dostęp 2018-06-10].
  17. a b The Key to Scientific Names, Casarca [dostęp 2018-06-10].
  18. The Key to Scientific Names, Vulpanser [dostęp 2018-06-10].
  19. The Key to Scientific Names, Nettalopex [dostęp 2018-06-10].
  20. The Key to Scientific Names, Pseudotadorna [dostęp 2018-06-10].
  21. The Key to Scientific Names, Zesarkaca [dostęp 2018-06-10].
  22. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tadornini Reichenbach, 1849-50 (wersja: 2020-07-06). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-29].
  23. BirdLife International, Tadorna cristata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2017-3 [dostęp 2018-06-10] (ang.).
  24. J. Kessler & J. Hír. Észak-Magyarország madárvilága a miocénben. I. rész. „Földtani közlöny”. 142 (1), s. 67–78, 2012. (węg.). 
  25. J. Boyd III: Anatidae: Ducks, Geese, Swans. [w:] Taxonomy in Flux Checklist 3.08 [on-line]. John Boyd’s Home Page. [dostęp 2022-09-07]. (ang.).

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).