T-19
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Prototypy |
1931 |
| Egzemplarze |
2 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
6-cylindrowy silnik gaźnikowy GAZ-M1 o mocy 100 KM |
| Pancerz |
8-16 mm |
| Długość |
4,50 m |
| Szerokość |
2,30 m |
| Wysokość |
2,18 m |
| Masa |
8,05 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
27 km/h |
| Zasięg pojazdu |
192 km (na drodze) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
0,62 m |
| Rowy (szer.) |
2,00 m |
| Ściany (wys.) |
1,20 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1× armata B-3 lub Hotchkiss kalibru 37 mm, 2× karabin maszynowy DT kalibru 7,62 mm | |
T-19 – radziecki prototypowy czołg średni z okresu międzywojennego. Pojazd wyposażony był w armatę B-3 lub Hotchkiss kalibru 37 mm oraz dwa karabiny maszynowe DT kalibru 7,62 mm. Zawieszenie czołgu zostało skopiowane z francuskiego pojazdu Renault NC-27.
Prace nad pojazdem, mającym zastąpić przestarzałe czołgi T-18, trwały w latach 1929-1931 i zaowocowały wyprodukowaniem dwóch prototypów. Niezadowalające wyniki testów poligonowych oraz wysokie koszty produkcji T-19 spowodowały zarzucenie projektu na rzecz czołgu T-26.
Bibliografia
- T-19. Aviarmor. [dostęp 2011-09-23]. (ros.).