Sztybel, sztibl, sztibł (jid. ‏שטיבל‎, dosł. „pokoik”, l.mn. ‏שטיבלעך‎ sztiblech; zdrobnienie od jid. ‏שטוב‎ sztub „pokój, izba”) – budynek lub jego część, będący małym domem modlitewnym chasydów, czasami tylko wynajęta izba; rodzaj prywatnej bóżniczki, a jednocześnie bet midraszu. Sztyble powstawały w opozycji do szulów – domów modlitwy misnagdów^[1].

Sztyble miały bardzo skromny, surowy wystrój, znajdowały się tam w zasadzie wyłącznie stoły i ławy, niekiedy także półki, ale przede wszystkim wiele ksiąg religijnych. Oprócz modlitwy i studiów służyły one także do spotkań i posiłków^[1].

Nazwa ta używana była na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim, z czasem jednak zaczęła się również pojawiać w Galicji^[2].

Sztybel to także nazwa wydawnictwa założonego w 1917 r. w Moskwie przez Żyda Abrahama Josefa Sztybla^[1].

• klojz