Szpagietkowate
Moringuidae | |||
Gill, 1885[1] | |||
Moringua sp. | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina |
szpagietkowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Moringua Gray, 1831 | |||
Synonimy | |||
| |||
Rodzaje | |||
|
Szpagietkowate[8] (Moringuidae) – rodzina morskich ryb z rzędu węgorzokształtnych (Anguilliformes), określanych czasami jako węgorze-spaghetti z powodu długiego, sznurkowatego ciała[9]. Nie mają znaczenia gospodarczego[8].
Rozmieszczenie i środowisko
Tropikalne wody przybrzeżne Oceanu Indyjskiego i Spokojnego oraz zachodniego Atlantyku, rzadko spotykane w wodach słodkich[10].
Cechy morfologiczne
Ciało średnio (u Neoconger) lub silnie (u Moringua) wydłużone, nitkowate, cylindryczne, bez łusek, żółtawo ubarwione, o długości nie przekraczającej 40 cm u większości gatunków. Tylko indopacyficzne Moringua ferruginea i Moringua javanica osiągają ponad 1 m długości. Oczy małe, ledwo dostrzegalne pod osłoną skóry[9]. Otwory skrzelowe bardzo małe, położone nisko. Pysk bardzo mały. Zęby bardzo drobne ułożone w jednym rzędzie na szczęce, żuchwie i na lemieszu[8]. Podstawa płetwy grzbietowej leży w pobliżu lub za połową długości ciała. Płetwy piersiowe obecne[10], a grzbietowa i odbytowa, jeśli są to szczątkowe[8], słabo rozwinięte. Dymorfizm płciowy poza okresem rozrodu słabo uwidoczniony[9].
Biologia i ekologia
Biologia rozrodu rodziny jest słabo poznana. Młode osobniki po przeobrażeniu znacząco różnią się od dorosłych, co znacznie utrudnia ich identyfikację. Szpagietkowate zagrzebują się w miękkim podłożu. Dokonują tego przodem ciała, w odróżnieniu od żmijakowatych, które zagrzebują się przy pomocy ogona[9].
Klasyfikacja
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[11]:
Rodzajem typowym jest Moringua.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Ptyobranchus McClelland, 1844 (= Moringua Gray, 1831).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Rataboura Gray, 1831 (= Moringua Gray, 1831).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Stilbiscus Jordan & Bollman, 1889 (= Moringua Gray, 1831).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Anguillichthys Mowbray, 1927 (= Moringua Gray, 1831).
Przypisy
- ↑ T.N. Gill: Order II.—Apodes. W: J.S. Kingsley (red.): The Standard Natural History. Cz. 3: Lower vertebrates. Boston: S.E. Cassino, 1885, s. 107. (ang.).
- ↑ J. McClelland. Apodal fishes of Bengal. „Calcutta journal of natural history, and miscellany of the arts and sciences in India”. 5 (18), s. 158, 159, 176, 1844. (ang.).
- ↑ T.N. Gill. Arrangement of the families of fishes, or classes Pisces, Marsipobranchii, and Leptocardii. „Smithsonian miscellaneous collections”. 247, s. 20, 1872. (ang.).
- ↑ D.S. Jordan & B.M. Davis. A preliminary review of the apodal fishes or eels inhabiting the waters of America and Europe. „United States Commission of Fish and Fisheries, Report of the Commissioner”. 16 (9), s. 582, 643, 1891. (ang.).
- ↑ C.M. Breder, Jr.. Scientific results of the first oceanographic expedition of the “Pawnee” 1925. Fishes. „Bulletin of the Bingham Oceanographic Collection Yale University”. 1 (1), s. 4, 1927. (ang.).
- ↑ A.E. Parr. Teleostean shore and shallow-water fishes from the Bahamas and Turks Island. (Scientific results of the third oceanographic expedition of the “Pawnee” 1927.). „Bulletin of the Bingham Oceanographic Collection Yale University”. 3 (4), s. 141, 1930. (ang.).
- ↑ H.W. Fowler. A synopsis of the fishes of China. Part III. The eels. „Hong Kong Naturalist”. 3 (1), s. 47, 1932. (ang.).
- ↑ a b c d Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982, s. 57. ISBN 83-215-2103-7.
- ↑ a b c d Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992, s. 338–339. ISBN 83-01-10632-8.
- ↑ a b J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.).
- ↑ Ron Fricke , William Neil Eschmeyer, Richard van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 11 maja 2024 [dostęp 2024-05-20] (ang.).