Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Szkoła Handlowa Zgromadzenia Kupców m. Warszawy

Gmach szkoły od strony ul. Prostej
Budynek w czasie istnienia getta

Szkoła Handlowa Zgromadzenia Kupców m. Warszawy – nieistniejąca średnia szkoła zawodowa w Warszawie z siedzibą przy ul. Prostej 14/16.

Historia

Szkoła została założona w 1900 z inicjatywy Stanisława Rotwanda[1]. Początkowo mieściła się przy ul. Złotej 51[2]. W latach 1905–1906 przy u zbiegu ulic: Prostej i Walicowa wzniesiono nowy gmach szkoły zaprojektowany przez Edwarda Goldberga[3], pod adresem ul. Prosta 14/16[4].

Szkoła stosowała nowoczesne metody wychowawcze i dydaktyczne, dbała także o wychowanie fizyczne[1]. Obowiązywały tam granatowe ubrania, białe koszule, czapki-rondelki (podobne do tych, które nosił generał de Gaulle) z zielonym otokiem i znaczkiem Laska Merkuriusza[5]. W 1927 przy szkole utworzono gimnazjum ogólnokształcące[1].

W okresie okupacji niemieckiej budynek szkoły znajdował się na terenie getta[6]. Został zniszczony w czasie powstania w getcie[7]. Po II wojnie światowej szkoła nie wznowiła działalności[1].

W kwietniu 1960 odbył się zjazd z okazji 60 rocznicy szkoły. Przybyło wtedy 450 osób i wskrzeszono Stowarzyszenie Byłych Wychowanków.

Absolwenci

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców m. Warszawy.

Przypisy

  1. a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 838. ISBN 83-01-08836-2.
  2. Robert Marcinkowski: Ilustrowany Atlas Dawnej Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Oliwka, 2013, s. 167. ISBN 978-83-931203-1-4.
  3. Robert Marcinkowski: Ilustrowany Atlas Dawnej Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Oliwka, 2013, s. 166–167. ISBN 978-83-931203-1-4.
  4. Szkoła Handlowa Zgromadzenia Kupców m. W-wy. Prosta 14/16 róg Waliców 2/4. warszawa1939.pl. [dostęp 2023-02-23].
  5. Marian Fuks, Mój wiek XX, szkice do memuarów, Poznań, ISBN 978-83-89949-47-9, Soros SC
  6. Znika budynek Mennicy, a kiedyś rosły tu ananasy i daktyle. wyborcza.pl, 18 maja 2014. [dostęp 2017-07-18].
  7. Sabina Dłużniewska: Pamiętnik warszawski. Warszawa: Książka i Wiedza, 1965, s. 214.