Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Szczawnica (gromada)

Szczawnica
gromada
1954–1958
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

krakowskie

Powiat

nowotarski

Data powstania

6 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1958

Siedziba

Szczawnica

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

3

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

27

brak współrzędnych

Szczawnica (od 1958 osiedle Szczawnica) – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Szczawnica z siedzibą GRN w Szczawnicy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie nowotarskim w woj. krakowskim, na mocy uchwały nr 27/IV/54 WRN w Krakowie z dnia 6 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Szczawnica, Jaworki i Szlachtowa ze zniesionej gminy Szczawnica Wyżna w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

Gromadę Szczawnica zniesiono 1 stycznia 1958 w związku z nadaniem jej statusu osiedla[8].

Osiedlu Szczawnica nadano prawa miejskie 18 lipca 1962 roku[9], a wraz z kolejną reformą gminną, czyli 1 stycznia 1973 roku, miasto połączono z osiedlem Krościenko w organizm miejski o nazwie Szczawnica-Krościenko[10]. Rozpad Szczawnicy-Krościenko na miasto Szczawnica i gminę Krościenko nad Dunajcem nastąpił 1 października 1982 roku[11], a przekształcenie miasta Szczawnica w miejsko-wiejską gminę Szczawnica nastąpiło 1 stycznia 2008 (Jaworki i Szlachtowa, włączone do Szczawnicy w związku z przekształceniem gromady Szczawnica w osiedle w 1958 roku, stały się ponownie samodzielnymi wsiami)[12].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 27/IV/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 6 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu nowotarskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 17 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 29 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 50)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Nowym Targu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie z dnia 8 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 39)
  8. Dz.U. z 1957 r. nr 59, poz. 317
  9. Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
  10. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  11. Dz.U. z 1981 r. nr 26, poz. 139Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 165
  12. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2007 r. (Dz.U. z 2007 r. nr 136, poz. 961)