Truman Show
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1998 |
| Data premiery |
5 czerwca 1998 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
103 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Jim Carrey |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Kostiumy |
Marilyn Matthews |
| Montaż |
William M. Anderson |
| Produkcja |
Edward S. Feldman |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Paramount Pictures |
| Budżet |
60 mln USD |
| Przychody brutto |
264 mln USD |
| Nagrody | |
| 3 Złote Globy w 1999 roku | |
Truman Show (ang. The Truman Show) – tragikomedia produkcji amerykańskiej z 1998 roku w reżyserii Petera Weira. Film jest również satyrą na stan współczesnej kultury rodzącej problemy tożsamościowe[1].
Opis fabuły
Truman Burbank to 30-letni agent ubezpieczeniowy. Ma kochającą żonę i rodzinę, wiedzie przeciętne życie w spokojnym miasteczku. Truman ma jednak cały czas wrażenie, że ktoś go obserwuje.
Nie myli się. Jest nieświadomą gwiazdą reality show trwającego od dnia jego narodzin. Wszyscy otaczający go ludzie są aktorami. Jego życie śledzi ponad 5000 kamer, reżyser zaś decyduje nawet o panującej na planie pogodzie. Truman zaczyna się czegoś domyślać, staje się coraz bardziej podejrzliwy, aż w końcu poznaje smutną prawdę o otaczającym go świecie.
Obsada
- Jim Carrey – Truman Burbank
- Ed Harris – Christof
- Laura Linney – Meryl Burbank/Hannah Gill
- Noah Emmerich – Marlon/Louis Coltrane
- Natascha McElhone – Lauren Garland/Sylvia
- Holland Taylor – pani Burbank
- Brian Delate – Kirk Burbank
- Blair Slater – Młody Truman
- Peter Krause – Lawrence
- Heidi Schanz – Vivien
- Ron Taylor – Ron
- Don Taylor – Don
- Ted Raymond – Spencer
- Judy Clayton – Travel Agent
- Fritz Dominique – sąsiad Trumana
- Angel Schmiedt – sąsiad Trumana
Nagrody
- Złote Globy 1999
- Ed Harris – najlepszy aktor drugoplanowy
- Jim Carrey – najlepsza rola męska w dramacie
- Philip Glass – najlepsza muzyka
- Peter Weir – najlepszy reżyser (nominacja)
- Andrew Niccol – najlepszy scenariusz (nominacja)
- MTV Movie Awards 1999
- Jim Carrey – najlepszy aktor
- BAFTA 1999
- Dennis Gassner – najlepsza scenografia
- Andrew Niccol – najlepszy scenariusz
- najlepszy film (nominacja)
- Ed Harris – najlepszy aktor drugoplanowy (nominacja)
- Peter Biziou – najlepsze zdjęcia (nominacja)
- Adam Schroeder – najlepszy film (nominacja)
- Oscary 1999
- Ed Harris – najlepszy aktor drugoplanowy (nominacja)
- Peter Weir – najlepszy reżyser (nominacja)
- Andrew Niccol – najlepszy scenariusz (nominacja)
- Saturny 1999
- Jim Carrey – najlepszy aktor (nominacja)
- Peter Weir – najlepszy reżyser (nominacja)
- Nagrody Australijskiego Instytutu Filmowego
- Peter Weir – najlepszy film zagraniczny (nominacja)
- Nagroda Hugo 1999
- najlepsza prezentacja dramatyczna[2]
Syndrom Trumana
Joel Gold, amerykański psychiatra z Bellevue Hospital, użył na konferencji medycznej w 2006 roku określenia Truman Syndrome w odniesieniu do kilku rozpoznanych przez siebie przypadków zespołu urojeniowego, którego objawem było przekonanie o mimowolnym udziale w programie telewizyjnym i byciu obserwowanym przez kamery[3]. Źródła niemedyczne podają, że Joel Gold wraz z bratem Ianem opisali już 50 przypadków zespołu Trumana[4][5][6]. Dotknięte nim osoby były przekonane, że są ciągle pod obserwacją i że każdy ich krok jest śledzony przez kamery, dzięki czemu szeroka publiczność może oglądać ich życie w telewizji.
Według Golda, tym, co wyróżnia zespół Trumana spośród innych podobnych zespołów urojeniowych, jest zasięg urojeń, nieograniczony jedynie do wąskiego wycinka rzeczywistości, lecz obejmujący cały świat pacjenta[7].
Nazwa „Truman syndrome” została również użyta w podobnym kontekście przez psychiatrów brytyjskich[8], którzy jednak nie wyodrębnili zespołu Trumana jako osobnego zaburzenia, lecz nazwali w ten sposób objawy początkowego stadium jednej z odmian schizofrenii, obejmujące przekonanie o nierzeczywistości otoczenia i byciu obserwowanym.
Przypisy
- ↑ Magdalena Kempna-Pieniążek: Formuły duchowości w kinie najnowszym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2013, s. 190. ISBN 978-83-226-2129-5.
- ↑ 1999 Hugo Awards. World Science Fiction Society. [dostęp 2016-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-07)].
- ↑ Truman Syndrome. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
- ↑ 'Truman Show' syndrome is a real nightmare. [dostęp 2009-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-01)]. (ang.).
- ↑ Jesse Ellison. When Life Is Like a TV Show. „Newsweek”, 11 sierpnia 2008. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
- ↑ Poradnik Pedagogiczno Resocjalizacyjny: Syndrom Trumana. [dostęp 2009-12-28]. (pol.).
- ↑ Sarah Kershaw. Look Closely, Doctor: See the Camera?. „New York Times”, 28 sierpnia 2008. [dostęp 2009-12-28]. (ang.).
- ↑ P. Fusar-Poli, O. Howes, L. Valmaggia, P. McGuire. 'Truman' signs and vulnerability to psychosis.. „Br J Psychiatry”. 193 (2), s. 168, Aug 2008. DOI: 10.1192/bjp.193.2.168. PMID: 18670010.
Linki zewnętrzne
- The Truman Show w bazie IMDb (ang.)
- Truman Show w bazie Filmweb
