Superliga serbska w piłce siatkowej mężczyzn (serb. Суперлига Србије у одбојци за мушкарци) – najwyższa w hierarchii klasa męskich ligowych rozgrywek siatkarskich w Serbii. Za jej organizację odpowiedzialny jest Serbski Związek Piłki Siatkowej (Odbojkaški savez Srbije).

Superliga serbska po raz pierwszy zorganizowana została w sezonie 2006/2007 w związku z rozpadem Serbii i Czarnogóry.

W latach 2006–2016 sponsorem tytularnym ligi było przedsiębiorstwo Wiener Städtische.

W 1945 r. w Suboticy rozegrane zostały pierwsze mistrzostwa Jugosławii, w których udział brały reprezentacje poszczególnych republik - zwycięstwo odniosła reprezentacja Chorwacji.

Od 1946 r. organizowano mistrzostwa Jugosławii, w których występowały kluby. Rozpad SFR Jugosławii w 1991 r. doprowadził, że od sezonu 1991/1992 zaczęto organizować mistrzostwa Federalnej Republiki Jugosławii, w których udział brały wyłącznie zespoły z Serbii i Czarnogóry. W lutym 2003 r. Federalna Republika Jugosławii zmieniła nazwą na Serbia i Czarnogóra, stąd od sezonu 2003/2004 zaczęto organizować I ligę Serbii i Czarnogóry. Po uzyskaniu w czerwcu 2006 r. niepodległości przez Czarnogórę organizowane są dwie niezależne ligi - Superliga serbska oraz I liga czarnogórska.

W latach 2006–2016 sponsorem tytularnym ligi było przedsiębiorstwo Wiener Städtische, stąd rozgrywki nosiły nazwę Wiener Städtische LIGA.

Od sezonu 2017/2018 sponsorem tytularnym ligi jest Banka Poštanska štedionica^[1].

W latach 2006–2010 w lidze występowało 8 zespołów. W fazie zasadniczej drużyny rozgrywały ze sobą po dwa spotkania, systemem mecz i rewanż. Po fazie zasadniczej rozgrywana była tzw. Mini-Liga składająca się z dwóch grup: w pierwszej grupie rywalizowały drużyny z miejsc 1-4 fazy zasadniczej (grupa mistrzowska), w drugiej natomiast drużyny z miejsc 5-8. Rywalizacja toczyła się systemem mecz i rewanż. Do osiągnięć zespołów wliczały się wyniki osiągnięte w fazie zasadniczej. Mecze w fazie zasadniczej i Mini-Lidze punktowane były zgodnie z następującym kluczem: 3:0 i 3:1 - 3 punkty, 3:2 - 2 punkty, 2:3 - 1 punkt, 1:3 i 0:3 - 0 punktów.

Miejsca zajęte przez drużyny w grupie mistrzowskiej decydowały o rozstawieniu w półfinałach. Półfinałowe pary tworzone były według klucza: 1-4, 2-3. Rywalizacja w półfinałach toczyła się do trzech zwycięstw. Zwycięzcy półfinałów awansowali do finału, gdzie rywalizacja również toczyła się do trzech zwycięstw.

Drużyna, która zajęła 7. miejsce w Mini-Lidze, trafiała do barażu, gdzie walczyła o utrzymanie z drugim zespołem I ligi. Rywalizacja toczyła się do trzech zwycięstw.

Zespół, który zajął 8. miejsce w Mini-Lidze, spadał do I ligi^[2].

Od sezonu 2010/2011 w lidze występuje 10 drużyn. W fazie zasadniczej rywalizacja toczy się systemem każdy z każdym, mecz i rewanż. Mecze punktowane są według klucza: 3:0 i 3:1 - 3 punkty, 3:2 - 2 punkty, 2:3 - 1 punkt, 1:3 i 0:3 - 0 punktów. Osiem najlepszych drużyn fazy zasadniczej awansuje do fazy play-off. Dziewiąta drużyna rozgrywa baraż do trzech zwycięstw z drugim zespołem I ligi. Drużyna, która zajmuje ostatnie (10. miejsce) spada do I ligi.

Faza play-off składa się z trzech rund: ćwierćfinałów, półfinałów i finału. Pary ćwierćfinałowe powstają według klucza: 1-8, 2-7, 3-6, 4-5. W ćwierćfinałach rywalizacja toczy się do dwóch zwycięstw, natomiast w półfinałach i finałach - do trzech zwycięstw^[3].

Klasyfikacja medalowa obejmuje finalistów fazy play-off, z wyjątkiem sezonu 2019/2020, który ze względu na pandemię COVID-19 zakończył się bez rozegrania fazy play-off.

Msc	Klub
1.	Vojvodina Nowy Sad	7	6
2.	Crvena zvezda Belgrad	7	3
3.	Partizan Belgrad	2	4
4.	Radnički Kragujevac	2	1
5.	Novi Pazar	0	1
	Spartak Subotica	0	1
	Niš	0	1
	Ribnica Kraljevo	0	1

• Pobednici Nacionalnog prvenstva. ossrb.org. [dostęp 2017-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-22)]. (serb.).
• Osvajači titula državnih prvaka 1945-2014. wienerliga.org. [dostęp 2017-09-28]. (serb.).