Sunji Yoo (IX/X w.) – koreański mistrz sŏn, założyciel szkoły sŏn będącej odpowiednikiem chińskiej szkoły chan guiyang.

Jego rodowym nazwiskiem było Park.^[1] Pochodził z Paegang.

Rozpoczął praktykę buddyjską na górze Ogwan. Pełnym mnichem został w klasztorze na górze Songni.

W 858 r. udał się do Chin^[2], aby praktykować buddyzm chan. Został uczniem mistrza szkoły guiyang – Yangshana Huijiego (807-883). Praktykował pod jego kierunkiem przez bardzo długi czas. Po powrocie Sunji wprowadził do Silli nauki tej szkoły. Jego klasztorem był Yongŏm na górze Ogwan. Istnieje on do dziś i nosi nazwę Sŏun.

Mimo tego, że jego szkoła (czyli klasztor) była wspierana przez Yonggŏna – ojca założyciela dynastii Koryŏ Wanggŏna – teoria Sunjego, którą propagował, odrzucała zarówno autorytet centralnej rodziny królewskiej jak i sutr. Sunji popierał raczej przywództwo prowincjonalnych klanów.

Stupa mistrza (kor. t'ap) nosiła nazwę Jinwonji.

Jego szkoła nie wchodziła w skład 9 górskich szkół sŏn.

• 38/11.Yangshan Huiji (814–890)

• 39/12. Wuzhu Wenxi (821–900)
• 39/12. Miaoxin (bd) mistrzyni chan
• 39/12. Hangzou Wenxi (bd)
• 39/12. Xita Guangmu (Yangshan) (bd)

• 40/13. Zifu Rubao (bd)

• 39/13/1. Wŏnnang Taet'ong (816–883) szkoła sŏngju – Korea
• 39/12/1. Sunji Yoo Korea
• 39/12. Nanta Guangyong (850–938)

• 40/13. Bajiao Huiqing (bd) koreański mistrz działający w Chinach

• 41/14. Xingyang Qingrang (bd)

• Red. Lewis R. Lancaster i C.S. Yu. Assmiliation of Buddhism in Korea. Religious Maturity and Innovation in the Silla Dynasty. Asian Humanities Press. (bmw) 1991 ISBN 0-89581-889-2
• Chung Byung-jo. History of Korean Buddhism. Jimoondang. Seul, 2007 ISBN 978-89-88095-24-9