Sulisław – kasztelan bydgoski z nadania księcia Kujaw, ziemi łęczyckiej, sieradzkiej i dobrzyńskiej Kazimierza.

Nic nie wiadomo na temat rodu z jakiego pochodził. Był pierwszym znanym ze źródeł pisanych kasztelanem bydgoskim^[1]. Wymienia go dokument ”Rocznika kapituły gnieźnieńskiej” pod datą 28 czerwca 1238 r. Uczestniczył wówczas w wiecu w Pyszkowie, na którym omawiane były warunki zawarcia pokoju między Księciem Kazimierzem I Kujawskim a Zakonem Krzyżackim.^[2] Następna wiadomość z 1239 r. podaje o odzyskaniu przez Kazimierza Bydgoszczy i związanym z tym najeździe Świętopełka Gdańskiego na Kujawy.

Wojna kujawsko–pomorska na przełomie 1238 i 1239 roku doprowadziła do włączenia kasztelanii bydgoskiej w obręb Kujaw. Wedle najbardziej popularnej wersji wojna rozpoczęła się najazdem Świętopełka na Bydgoszcz, następnie gród odzyskał w 1239 r. Kazimierz, a zakończyła się kolejnym najazdem Świętopełka na Kujawy.

Inna rekonstrukcja wydarzeń proponowana przez J. Powierskiego, którą podziela część badaczy wygląda następująco: w 1238 r. książę Kazimierz wykorzystując trudne położenie Świętopełka^[3] najechał jego dzielnicę zajmując Bydgoszcz, na co odpowiedzią był najazd odwetowy księcia pomorskiego. Ostatecznie nie doprowadził on jednak do stanu poprzedniego pozostawiając Bydgoszcz w rękach Kazimierza.

W tym kontekście Sulisław jako kasztelan występujący w otoczeniu księcia Kazimierza otrzymał od niego urząd w 1238 r. lub wcześniej jeśli terytorium bydgoskie znajdowało się w obrębie Kujaw przed wojną z 1238–1239 roku.

Sulisław mógł pełnić urząd kasztelana maksymalnie do 1252 r., gdyż wtedy pojawia się wzmianka o jego następcy Bogusławie.

• Śliwiński Błażej: Pogranicze kujawsko-pomorskie w XII-XIII wieku : z dziejów Bydgoskiego i Wyszogrodzkiego w latach 1113-1296: Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe: 1988