Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Strażnica WOP Dziwnów

Strażnica WOP Wald/Dziwnów
Strażnica SG w Dziwnowie
ilustracja
Budynek dawnej strażnicy w Dziwnowie (czerwiec 2014)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Tradycje
Rodowód

77 strażnica WOP

Organizacja
Dyslokacja

Dziwnów[1]
ul. Adama Mickiewicza 26

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

16 komenda odcinka
151 batalion WOP
batalion WOP Świnoujście
Pomorska Brygada WOP
Pomorski Oddział SG
Morski Oddział SG

Strażnica WOP Dziwnów
Żołnierze i d-ca strażnicy kpt. Jan Dąbrowski (1970)
Żołnierze i d-ca strażnicy kpt. Jan Dąbrowski przy POWT[b] 7 (Międzywodzie) (1970)
Żołnierze strażnicy (1970)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Wald/Dziwnów – zlikwidowany podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy morskiej.

Strażnica Straży Granicznej w Dziwnowie – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 16 komendy odcinka Trzebiatów jako 77 strażnica WOP[2] (Wald[3]) o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4].

Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[c]. Strażnica II kategorii otrzymała numer 74[7][8]. W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica Dziwnów I kategorii była 1 w 15 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[9]. Rozkazem organizacyjnym dowódcy WOP nr 0148 z 2.09.1963 przeformowano strażnicę WOP nr 1 Dziwnów na strażnicę nadmorską kategorii II[10].

W 1965 rozformowany został batalion portowy WOP Świnoujście, a strażnicę Dziwnów podporządkowano bezpośrednio pod sztab Brygady[d].

W 1968 powtórnie sformowano batalion nadmorski WOP Świnoujście[e]. Strażnica weszła w jego skład.

Strażnica WOP Dziwnów do 15 maja 1991 była w strukturach Pomorskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza[11].

Straż Graniczna:

16 maja 1991 po rozwiązaniu Wojska Ochrony Pogranicza, strażnica Dziwnów weszła w podporządkowanie Pomorskiego Oddziału Straży Granicznej w Szczecinie i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Dziwnowie.

Na podstawie zarządzenia nr 017 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 12 marca 1992 przeformowano Pomorski Oddział SG wg etatu nr 44/039 i 2 czerwca 1992 Strażnica SG w Dziwnowie przeszła w podporządkowanie komendanta Morskiego Oddziału Straży Granicznej w Gdańsku[12][11].

Ochrona granicy

W 1963 rozformowano Strażnicę WOP Świnoujście-Port i Strażnicę WOP Świnoujście-Wybrzeże, a ochraniany odcinek granicy państwowej przejęła Strażnica WOP Międzyzdroje nadmorska. Natomiast Strażnica WOP Dziwnów nadmorska przejęła część odcinka Strażnicy WOP Międzyzdroje. Tym samym rozkazem zorganizowano GPK Świnoujście-Port[f].

Na ochranianym przez Strażnicę WOP Dziwnów odcinku, funkcjonowało przejście graniczne uproszczonego ruchu rybackiego Międzywodzie, obsługiwanie było przez załogę strażnicy[g].

Strażnice sąsiednie

Dyslokacje
1957
1945

Dowódcy strażnicy

  • chor. Jerzy Styczek[2] (był .10.1946)[h]
  • Tadeusz Kwieciński (12.08.1949–20.09.1949)[14]
  • ppor. Walenty Szymański (był w 1949)
  • por. Zenon Łaski (do 1953)
  • por. Ludwik Jarzynka (1953–1963)
  • kpt. Józef Stępień (1963–1966)
  • kpt. Jan Dąbrowski (1966–05.1979).

Uwagi

  1. Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. Punkt Obserwacji Wzrokowo-Technicznej.
  3. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[6].
  4. Rozkaz organizacyjny dowódcy WOP nr 040/WOP z 27.04.1965 .
  5. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego nr 013/org z 15.01.1968 .
  6. Rozkaz organizacyjny dowódcy WOP nr 0148 z 2.09.1963[13]
  7. Stan na 1968 rok.
  8. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 061 z 20.10.1946[13].

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Ryszard Techman: Straż Graniczna od 1991 – Pomorski Oddział Straży Granicznej. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.pl. [dostęp 2019-05-23]. (pol.).
  • Kazimierz Kozłowski: Pomorski Oddział Straży Granicznej. Tradycje i współczesność. Szczecin: Społeczny Komitet Fundacji Sztandaru Pomorskiego Oddziału SG, 1993.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1842/7. Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1960. Koszalin 1961.
  • ASGr. Historia Kaszubskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Gdańsk 1965.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., DWOP, sygn. 217/143, Wykazy dyslokacyjne Wojsk Ochrony Pogranicza 1946. Wykaz strażnic i miejsc ich rozlokowania adresowany do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Zagranicznych z 4 maja 1946.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1400/3, k. 590–620; Rozkazy zarządzenia i wytyczne w zakresie wszelkiego rodzaju zaopatrzenia. Wykaz dyslokacyjny jednostek i pododdziałów WOP na dzień 1 stycznia 1964.