Stopy magnezu – stopy, w których głównym składnikiem jest magnez. Stopy te cechuje niewielki ciężar właściwy (ok. 30% mniejszy w stosunku do stopów aluminium) i duża wytrzymałość mechaniczna. Te właściwości przesądzają o zastosowaniu tych materiałów w różnych dziedzinach przemysłu, takich jak: samochodowy (kierownice, obudowy skrzyń biegów, bloki silników), lotniczy, produkcja wózków inwalidzkich, sprzętu sportowego, jak i obudów, np. aparatów fotograficznych. Do wad należą konieczność stosowania inhibitorów podczas produkcji wyrobów (CO₂, SF₆, SO₂ i inne) ze względu na gwałtowne reagowanie płynnego Mg z tlenem oraz niewielka odporność na korozję.

Stopy magnezu otrzymuje się stapiając magnez z dodatkami stopowymi. Do najpopularniejszych dodatków stopowych należą: aluminium, cynk, mangan i krzem. Oznaczenie przemysłowych stopów magnezu bazuje na ich składzie chemicznym.

Poniższe litery reprezentują główne składniki stopu:

A – aluminium

B – bizmut

C – miedź

D – kadm

E – metale ziem rzadkich

F – żelazo

J – fosfor

K – cyrkon

L – lit

M – mangan

N – nikiel

P – ołów

Q – srebro

R – chrom

S – krzem

T – cyna

V – arsen

W – itr

Z –cynk.

Przykład oznaczenia technicznych stopów magnezu:

AS31 – 3% Al, 1% Si, reszta Mg

AM60 – 6% Al, 0,5% Mn, reszta Mg

AZC1231 – 12% Al, 3% Zn, 1% Cu, reszta Mg

• Magnesium and magnesium alloys. [dostęp 2012-07-26].
• Westengen: Magnesium alloys for structural applications; recent advances. [dostęp 2012-07-26].
• André Ditze, Christiane Scharf: Recycling of Magnesium. Clausthal-Zellerfeld: Papierflieger Verlag, 2008. ISBN 978-3-89720-957-2. Brak numerów stron w książce