Stepan Pasicznyk

Data urodzenia	9 stycznia 1998
Wzrost	180 cm[1]
Reprezentacja	Ukraina
Multimedia w Wikimedia Commons

Stepan Bohdanowycz Pasicznyk (ukr. Степан Богданович Пасічник^[2], ur. 9 stycznia 1998) – ukraiński skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015) i juniorów (2015, 2016), a także Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2016 i Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015. Wielokrotny medalista mistrzostw Ukrainy w skokach narciarskich.

W zawodach międzynarodowych zdobywał punkty do klasyfikacji generalnej jedynie w cyklach FIS Cupu (w pojedynczym konkursie najwyżej uplasował się na 11. miejscu) i Pucharu Karpat (w pojedynczym konkursie najwyżej na 6. pozycji). W konkursach Pucharu Kontynentalnego najwyżej zajął 38. miejsce (w ramach letniej odmiany tego cyklu, zimą w najlepszym starcie uplasował się na 44. pozycji), ani razu nie zdobywając punktów potrzebnych do uzyskania prawa startu w Pucharze Świata.

Pasicznyk zaczął trenować skoki narciarskie w 2008 roku^[3]. Początkowo uprawiał również kombinację norweską, startując w tej dyscyplinie w lokalnych zawodach^[4][5].

W lutym 2012 roku wziął udział w Mistrzostwach Krajów Bałkańskich w Skokach Narciarskich 2012, zajmując w nich 6. i 8. miejsce^[6].

W marcu 2013 roku, wraz z drużyną Tarnopol II (startującą w składzie Ołeh Wiliwczuk, Stepan Pasicznyk, Rusłan Bałanda i Wasyl Żurakiwśkyj), zdobył brązowy medal mistrzostw Ukrainy w konkursie drużynowym na skoczni normalnej^[7].

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) zadebiutował 27 lipca 2013 roku, zajmując 77. pozycję w FIS Cupie. Dzień później był z kolei 87. Odległe pozycje zajmował także kilkanaście dni później podczas zawodów tej samej rangi w Zakopanem, gdzie w obu startach uplasował się na 64. miejscu^[6][8].

21 września 2013 roku zadebiutował w Pucharze Karpat, dwukrotnie zajmując 11. miejsce w konkursach rozegranych w kompleksie Skalite^[6]. Dzięki zdobytym wówczas punktom (łącznie 48) uplasował się na 20. w klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 tego cyklu^[9].

Tydzień później, w rumuńskim Râșnovie, Pasicznyk zdobył także pierwsze w karierze punkty FIS Cupu, plasując się najpierw na 26., a następnie na 29. miejscu. W sumie zgromadził ich 7, co sklasyfikowało go na 244. pozycji sezonu 2013/2014 tego cyklu. Były to jednocześnie jego ostatnie starty w zawodach organizowanych pod egidą FIS w sezonie letnim 2013^[6][8].

W sezonie zimowym 2013/2014 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie plasował się w ósmej i dziewiątej dziesiątce. W zawodach tej rangi zadebiutował w grudniu 2013 roku w Renie, gdzie zajął 86. i 87. miejsce. W kolejnych startach w zawodach tej rangi plasował się na 75. i 78. miejscu (w Courchevel) oraz na 74. i 76. pozycji (w Seefeld in Tirol). Udział w rywalizacji międzynarodowej w sezonie 2013/2014 zakończył w lutym 2014 roku, startami w FIS Cupie w Zakopanem, gdzie zajmował 68. i 81. miejsce^[6][8].

W marcu 2014 roku, wraz z zespołem Tarnopol I (oprócz Stepana Pasicznyka skakali w nim Rusłan Bałanda, Andrij Kłymczuk i Wiktor Pasicznyk), zdobył złoty medal mistrzostw Ukrainy^[10].

Starty na arenie międzynarodowej w sezonie letnim 2014 rozpoczął w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując w swoich trzech pierwszych konkursach 50. pozycję (dwukrotnie w Wiśle i raz w miejscowości Frenštát pod Radhoštěm), a w czwartym 51. miejsce (Frenštát pod Radhoštěm)^[6][11].

We wrześniu 2014 roku wziął udział w 2 konkursach Pucharu Karpat i 4 zawodach FIS Cupu rozegranych w Szczyrku i Râșnovie. W rywalizacji w Pucharze Karpat zajmował 8. (Szczyrk) i 6. (Râșnov) pozycje, łącznie gromadząc 72 punkty, które pozwoliły mu uplasować się na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2014/2015^[6]. Z kolei w konkursach FIS Cupu plasował się na 29. i 36. (Szczyrk) oraz 28. i 29. (Râșnov) miejscu, zdobywając w sumie 7 punktów, dzięki którym (w zimowej części sezonu 2014/2015, podobnie jak w poprzednim, nie powiększył już bowiem swojego dorobku punktowego) został sklasyfikowany na 195. pozycji w sezonu 2014/2015 cyklu FIS Cup^[6][11].

W październiku 2014 roku zdobył złoty medal w konkursie drużynowym letnich mistrzostw Ukrainy w konkursie drużynowym na skoczni normalnej (wraz z nim w zespole skakali Rusłan Bałanda, Wiktor Pasicznyk i Andrij Kłymczuk)^[12].

Starty międzynarodowe w sezonie zimowym 2014/2015 zaczął w grudniu 2014 roku, gdy najpierw zajął 57. miejsce w FIS Cupie w Szczyrbskim Jeziorze, a następnie w Engelbergu plasował się w siódmej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego (67. i 68. miejsce). W styczniu 2015 roku powrócił do FIS Cupu, gdzie zajmował miejsca w czwartej i piątej dziesiątce (52. i 49. w Zakopanem oraz 47. i 34. w Kranju)^[6][11].

Na przełomie stycznia i lutego 2015 roku Pasicznyk wystartował w dwóch imprezach juniorskich rangi mistrzowskiej. 27 stycznia zajął 15. pozycję w konkursie indywidualnym skoczków na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 po tym, jak w drugiej serii oddał słabszy skok^[6][11] (po pierwszej serii plasował się na 7. miejscu^[13]). Z kolei 5 lutego uplasował się na 47. miejscu konkursu indywidualnego w ramach mistrzostw świata juniorów^[6][11].

W lutym 2015 roku wystartował jeszcze w Pucharze Kontynentalnym w Lahti, gdzie plasował się na 44. i 47. pozycji. Starty na arenie międzynarodowej w sezonie 2014/2015 zakończył debiutem na seniorskich mistrzostwach świata – w Falun dwukrotnie odpadał w kwalifikacjach^[6][11], zajmując w tej części rywalizacji 58. miejsce na skoczni normalnej i 51. na skoczni dużej^[14]. W kwalifikacjach na skoczni dużej był najmłodszym ze startujących skoczków^[15].

W marcu 2015 roku ponownie wziął udział w mistrzostwach Ukrainy, zdobywając indywidualnie srebrny medal na skoczni średniej i brązowy medal na skoczni normalnej^[16], a drużynowo dwukrotnie (zarówno na skoczni średniej, jak i normalnej) złoty medal (w obu przypadkach w drużynie Tarnopol I skakali z nim Rusłan Bałanda, Andrij Kłymczuk i Wiktor Pasicznyk)^[17].

Sezon letni 2015 rozpoczął w sierpniu 2015 roku. W miesiącu tym wziął udział w 6 konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego i 3 zawodach FIS Cupu, ani razu nie zdobywając punktów do klasyfikacji generalnej któregoś z tych cykli. W startach w LPK, po dyskwalifikacji w pierwszym konkursie w Wiśle, plasował się kolejno na: 52. (Wisła), 52. i 48. (Kuopio) oraz 38. i 41. pozycji (Frenštát pod Radhoštěm). Z kolei w FIS Cupie zajmował kolejno: 51. i 57. (Kuopio) oraz 41. (Szczyrk) miejsce^[6][18].

We wrześniu 2015 roku w Râșnovie ponownie zajął miejsca w najlepszej trzydziestce FIS Cupu, zajmując w rozegranych tam konkursach 15. i 13. miejsce. Łącznie zgromadził 36 punktów, dzięki którym (w zimowej części sezonu bowiem ponownie nie punktował w zawodach tej rangi) uplasował się na 114. miejscu w klasyfikacji generalnej sezonu 2015/2016 tego cyklu. W październiku 2015 roku wziął jeszcze udział w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal, gdzie zajmował miejsca w siódmej (61.) i szóstej (52.) dziesiątce^[6][18].

Sezon zimowy 2015/2016 Pasicznyk rozpoczął w grudniu 2015 roku, od startów w Pucharze Kontynentalnym w Renie, gdzie plasował się na 69., 65. i 60. miejscu. W styczniu wziął udział w 2 konkursach FIS Cupu w Zakopanem (31. i 54. miejsce) oraz 2 zawodach Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen (51. i 50. pozycja)^[6][18].

W lutym 2016 roku wziął udział w dwóch imprezach juniorskich rangi mistrzowskiej – zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży oraz mistrzostwach świata juniorów. W konkursie indywidualnym skoczków na pierwszych z tych zawodów uplasował się na 13. pozycji, a w rywalizacji indywidualnej na mistrzostwach świata juniorów zajął 53. pozycję^[6][18].

Starty międzynarodowe w sezonie zimowym 2015/2016 Pasicznyk zakończył w marcu 2016 roku, zajmując w norweskim Vikersund 55. i 54. miejsce^[6][18].

Latem 2016 wystartował w 5 konkursach FIS Cupu – w Szczyrku (91. i 77.) oraz Kuopio (82.) nie awansował do drugiej serii, udało mu się to z kolei w Râșnovie, gdzie był 11. i 25. W pierwszym z rozegranych w Rumunii konkursów poprawił swój najlepszy w karierze wynik w zawodach tej rangi, a za sprawą zdobytych tam 30 punktów (zimą bowiem już w FIS Cupie nie punktował) sezon 2016/2017 w klasyfikacji generalnej tego cyklu ukończył na 109. lokacie^[6][19].

Wziął też udział w 8 zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego, ani razu nie punktując – w Kuopio był 60. i 59., we Frenštácie został zdyskwalifikowany w pierwszym konkursie, a w drugim zajął 38. lokatę, w Stams uplasował się na 55. i 60. pozycji, a w Wiśle był 55. i 59^[6][19].

Zimą w sezonie 2016/2017 w międzynarodowych zawodach pucharowych startował tylko na przełomie grudnia i stycznia. W Pucharze Kontynentalnym w Engelbergu był dwukrotnie 57., a w Garmisch-Partenkirchen 56. i 48. Z kolei w FIS Cupie wziął udział tylko w zmaganiach w Zakopanem, gdzie zajął 52. i 49. pozycję^[6][19].

W lutym 2017 w Park City po raz trzeci i ostatni w karierze wystartował w mistrzostwach świata juniorów, plasując się na 49. miejscu w zawodach indywidualnych^[6][19]. W tym samym miesiącu po raz drugi wziął też udział w seniorskich mistrzostwach świata – w Lahti odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej, zajmując w tej części rywalizacji 50. miejsce^[20].

W marcu 2017 ponownie stanął na podium mistrzostw Ukrainy, zdobywając medale w obu konkursach indywidualnych – na skoczni średniej brązowy, a na normalnej srebrny (ex aequo z Wiktorem Pasicznykiem)^[21].

Latem 2017 startował głównie w Letnim Pucharze Kontynentalnym, biorąc udział w 11 z 13 rozegranych wówczas zawodów tej rangi (opuścił tylko konkursy w Trondheim). Ani razu nie punktował – w pierwszym konkursie w Kranju został zdyskwalifikowany, a w drugim był 66., a w kolejnych zawodach zajmował miejsca: 67. (Szczyrk i Wisła), 64. (Frenštát), 61. (oba konkursy w Stams), 62. i 58. (Râșnov) oraz 78. i 75. (Klingenthal). Wziął również udział w zawodach FIS Cupu w Villach (32. i 70.) i Râșnovie (50. i 61.)^[6][22].

W letnich mistrzostwach Ukrainy po raz kolejny stawał na podium – w konkursie indywidualnym na skoczni średniej zdobył srebrny medal, a w zawodach drużynowych sięgnął po medal złoty (skocznia średnia) i srebrny (obiekt normalny)^[23].

Pod koniec sezonu letniego 2017 doznał poważnego upadku, w wyniku którego opuścił cały sezon zimowy 2017/2018^[24].

2015 Falun	–	nie zakwalifikował się (K-90), nie zakwalifikował się (K-120)
2017 Lahti	–	nie zakwalifikował się (K-90)

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
NQ	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	61,0 m		39,0 pkt	Nie zakwalifikował się.
NQ	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	102,5 m		46,5 pkt	Nie zakwalifikował się.
NQ	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	79,0 m		80,8 pkt	Nie zakwalifikował się.

2015 Ałmaty	–	47. miejsce
2016 Râșnov	–	53. miejsce
2017 Park City	–	49. miejsce

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
47.	5 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	87,5 m	–	104,3 pkt	165,6 pkt	Johann André Forfang
53.	23 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	76,5 m	–	81,1 pkt	167,9 pkt	David Siegel
49.	1 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	indywid.	77,5 m	–	92,4 pkt	170,8 pkt	Viktor Polášek

2016 Lillehammer

–

13. miejsce

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	16 lutego	2016	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	indywid.	83,5 m	83,0 m	186,7 pkt	76,1 pkt	Bor Pavlovčič

2015 Tschagguns

–

15. miejsce

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
15.	27 stycznia	2015	Tschagguns	Montafoner Schanzenzentrum	K-97	HS-108	indywid.	91,0 m	86,0 m	226,1 pkt	45,2 pkt	Niko Kytösaho

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[25]

Sezon 2013/2014
																								punkty
86	87	-	-	-	-	75	78	-	-	-	-	-	-	-	-	-	74	76	-	-	-	-	-	0
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	67	68	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	47	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2015/2016
																											punkty
69	65	60	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51	50	-	-	-	-	-	-	-	55	54	-	-	0
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	57	57	-	-	56	48	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[25]

2014
														punkty
-	-	50	50	-	-	50	51	-	-	-	-	-	-	0
2015
														punkty
-	-	dq	52	52	48	38	41	-	-	-	-	61	52	0
2016
														punkty
-	60	60	59	dq	38	-	-	55	60	55	59	-	-	0
2017
													punkty
dq	66	67	67	64	61	61	-	-	62	58	78	75	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:^[25]

Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	77	87	-	-	-	-	64	64	-	-	-	-	26	29	-	-	-	-	-	-	68	81	7
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	36	28	29	-	-	57	52	49	47	34	-	-	-	-	-	7
Sezon 2015/2016
																								punkty
-	-	51	57	-	41	-	-	15	13	-	-	31	54	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	91	77	-	82	-	-	-	-	11	25	-	-	52	49	-	-	-	-	30
Sezon 2017/2018
																					punkty
32	70	-	-	-	-	50	61	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

• Adam Kwieciński: PASICHNYK Stepan 1998.01.09 UKR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-15].
• Athlete : PASICHNYK Stepan. fis-ski.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).