Stenus nigritulus
Stenus nigritulus | |||
Gyllenhaal, 1827 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj |
Stenus (Tesnus) | ||
Gatunek |
Stenus (Tesnus) nigritulus | ||
Synonimy | |||
|
Stenus nigritulus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1827 roku przez Leonarda Gyllenhaala[1].
Chrząszcz o ciele długości od 3,5 do 4 mm, z wierzchu silnie punktowanym. Głowę cechuje czoło o słabo zaznaczonych wklęśnięciach bocznych i szerokim wybrzuszeniu między nimi. Pokrywy są o ¼ dłuższe niż przedplecze. Początkowe tergity odwłoka pozbawione są listewek w częściach nasadowych, natomiast zaopatrzone są w rynienkowate punkty. Odnóża ubarwione są czarno, rzadko z brunatnymi udami. Stopy charakteryzuje czwarty człon z lekkim, sercowatym wcięciem[2].
Owad palearktyczny, w Europie rozprzestrzeniony od krajów śródziemnomorskich po północ Skandynawii i Półwysep Kolski. Ponadto znany z Syberii i Kaukazu. W Polsce odnotowany na nielicznych stanowiskach. Zasiedla wilgotne łąki, tereny bagienne, torfowiska i pobrzeża wód od nizin po niższe położenia górskie[3][2].
Przypisy
- ↑ Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.