Stenus canaliculatus
| Stenus canaliculatus | |||
| Gyllenhaal, 1827 | |||
| |||
 Edeagus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Stenus (Stenus) | ||
| Gatunek |
Stenus (Stenus) canaliculatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Stenus canaliculatus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).
Gatunek ten został opisany w 1827 roku przez Leonarda Gyllenhaala[1].
Chrząszcz o ciele długości od 3,3 do 4,2 mm. Głowę jego charakteryzuje prawie płaskie czoło. Przedplecze i pokrywy są prawie matowe, bardzo gęsto i delikatnie punktowane. Środkiem przedplecza biegnie długa, wąska, podłużna bruzda. Początkowe tergity odwłoka mają po cztery krótkie, podłużne listewki po bokach części nasadowych. Odległości między punktami na tergitach są mniejsze niż ich średnice. Krótkie tylne stopy są niewiele dłuższe niż połowa goleni[2].
Owad rozsiedlony od Europy, przez Turcję i Rosję po Mongolię, a ponadto znany z Kanady i Stanów Zjednoczonych[1], w tym Alaski. Występuje od nizin po strefę subalpejską. W Polsce dość częsty. Zasiedla torfowiska, tereny bagienne i pobrzeża wód o szlamowatym podłożu[3][2].
Przypisy
- ↑ a b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork.
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
- ↑ B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.