Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Stefania Giannini

Stefania Giannini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1960
Lukka

Minister edukacji Włoch
Okres

od 22 lutego 2014
do 12 grudnia 2016

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Maria Chiara Carrozza

Następca

Valeria Fedeli

Stefania Giannini (ur. 18 listopada 1960 w Lukce[1]) – włoska językoznawczyni, profesor, wykładowczyni akademicka, a także senator, od 2014 do 2016 minister edukacji w rządzie Matteo Renziego.

Życiorys

Z wykształcenia lingwistka. Związana zawodowo z Uniwersytetem dla Obcokrajowców w Perugii, od 1991 na stanowisku wykładowcy, specjalizując się w fonetyce i fonologii. W 1999 została profesorem zwyczajnym, w latach 2000–2004 kierowała wydziałem językoznawstwa. W 2004 powołana na stanowisko rektora uniwersytetu[2]. Obejmowała funkcje w organach doradczych i organizacjach społecznych, m.in. wybrana na stanowisko prezesa włoskiego towarzystwa językoznawczego[3].

W 2013 Stefania Giannini zdecydowała się na kandydowanie do parlamentu włoskiego z ramienia koalicji Z Montim dla Włoch, uzyskując mandat senatora XVII kadencji[1]. Została jednym z liderów ugrupowania politycznego Wybór Obywatelski.

21 lutego 2014 kandydat na premiera Matteo Renzi ogłosił jej nominację na urząd ministra edukacji, szkolnictwa wyższego i badań naukowych[4]. W 2015 przystąpiła do Partii Demokratycznej[5]. Urzędowanie jako minister zakończyła wraz z całym gabinetem 12 grudnia 2016.

Odznaczenia

Odznaczona Krzyżem Wielkiego Oficera Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2011)[6].

Przypisy

  1. a b Stefania Giannini na stronie Senatu XVII kadencji. [dostęp 2013-04-29]. (wł.).
  2. Il Rettore: Stefania Giannini. unistrapg.it. [dostęp 2013-04-29]. (wł.).
  3. Stefania Giannini. unistrapg.it. [dostęp 2013-04-29]. (wł.).
  4. Nasce il governo Renzi, ecco i ministri. Alfano al Viminale, Padoan all'Economia. Mogherini agli Esteri, Pinotti alla Difesa. la Repubblica.it, 21 lutego 2014. [dostęp 2014-02-22]. (wł.).
  5. Scelta civica trasloca nel Pd. corriere.it, 5 lutego 2015. [dostęp 2015-03-14]. (wł.).
  6. Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 28 lutego 2011. [dostęp 2013-04-29]. (wł.).