Stefan Śnieżko
| Data i miejsce urodzenia |
5 czerwca 1936 |
|---|---|
| Senator II kadencji | |
| Okres |
od 25 listopada 1991 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Stefan Śnieżko (ur. 5 czerwca 1936 w Ginejciszkach w gminie Rzesza) – polski prawnik, prokurator, działacz opozycji w okresie PRL, senator II kadencji.
Życiorys
Ukończył w 1965 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie do 1981 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej oraz pracował w prokuraturach m.in. w Giżycku i Olsztynie, gdzie doszedł do stanowiska zastępcy prokuratora rejonowego. Został odwołany ze stanowiska we wrześniu 1981 w związku z zaangażowaniem się w działalność w „Solidarności”. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 17 grudnia 1982. Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1]. Od 1983 posiadał uprawnienia radcy prawnego, od 1989 także adwokata. W latach 1990–2001 pełnił funkcję zastępcy prokuratora generalnego. Był także senatorem II kadencji z ramienia Kongresu Liberalno-Demokratycznego. W 2004 przeszedł w stan spoczynku.
W 2009 odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[2]. W 2009 rada Polskiej Fundacji Katyńskiej nadała mu Medal Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej[3]. W 2016 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[4].
Przypisy
- ↑ Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0. [dostęp 2015-10-09].
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 39, poz. 613
- ↑ Prawda niewypowiedziana. „Kombatant”. Nr 5, s. 33, maj 2009. [dostęp 2012-04-27].
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 881
Bibliografia
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2011-12-18].