Starobin (gmina)
| gmina wiejska | |
| do 1920 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo |
(1919-20: okręg miński) |
| Powiat | |
| Siedziba | |
| Populacja (1919) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 52°43′48,0000″N 27°27′36,0000″E/52,730000 27,460000 | |
Starobin (w 1919 alt. Starobiń[1]) – dawna gmina wiejska funkcjonująca pod zwierzchnictwem polskim w latach 1919–1920 na obszarze tzw. administracyjnego okręgu mińskiego. Siedzibą władz gminy był Starobin, który od 14 sierpnia 1919 stanowił odrębną gminę miejską[2].
Początkowo gmina należała do powiatu słuckiego w guberni mińskiej[3]. 15 września 1919 roku gmina wraz z powiatem słuckim weszła w skład administrowanego przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich okręgu mińskiego[4]. W 1919 roku była to najludniejsza gmina powiatu słuckiego (17.156 mieszkańców)[1].
Po wytyczeniu granicy wschodniej gmina znalazła się poza terytorium II Rzeczypospolitej[5][6].
Linki zewnętrzne
- Gmina Starobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 247.
Przypisy
- ↑ a b c Spis ludności na terenach administrowanych przez Zarząd Cywilny Ziem Wschodnich z mapą, Eugenjusz Romer, Lwów-Warszawa, 1919.
- ↑ Dziennik Urzędowy Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich z dnia 14 sierpnia 1919, Nr. 12, poz. 99 .
- ↑ Gmina Starobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 247.
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 19, poz. 174.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Część I – Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923.