Stal Szczecin

Stal Stocznia Szczecin

Pełna nazwa	Klub Sportowy Stal Szczecin
Przydomek	Stalowcy, Stoczniowcy
Barwy	żółto-niebieskie
Data założenia	1950
Liga	Klasa okręgowa
Państwo	Polska
Adres	ul. Bandurskiego 35 71-685 Szczecin
Stadion	Stadion Stoczniowy
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Klub Sportowy Stal Szczecin – szczeciński klub sportowy. Obecnie prowadzi jedynie sekcję piłkarską. W sezonie 2023/2024 występuje w klasie okręgowej (grupa zachodniopomorska II)^[1].

Klub KS Stal z najpopularniejszymi sekcjami piłkarską i siatkarską został założony 19 marca 1950 przy Stoczni im. A. Warskiego na bazie istniejących wcześniej klubów KS Stoczniowiec i ZKS Metalowiec. W styczniu 1958 nastąpiła fuzja z Gwardią Szczecin we wspólny dla milicji i stoczni Stoczniowo-Gwardyjski KS Arkonia Szczecin^[2].

Reaktywacja Stali wiąże się bezpośrednio z wydarzeniami Grudnia 1970 roku na Wybrzeżu. Głęboka i zrozumiała niechęć stoczniowców do milicji po wydarzeniach spowodowała, że kierownictwo Stoczni Szczecińskiej postanowiło wycofać się ze wspólnego klubu i dnia 13 maja 1971 reaktywować własny pod nazwą KS Stal Stocznia Szczecin. Podzielono m.in. drużynę piłki nożnej i najsilniejszą wówczas w Polsce drużynę piłki wodnej.

Lata 1984–1989 to okres największych sukcesów siatkarzy. Po dwa razy w tym czasie zdobyli tytuł Mistrza Polski w Siatkówce Mężczyzn (1985 i 1987), zajęli drugie miejsce (1986, 1988) oraz trzecie (1984, 1989). Od 1993 roku tradycje sekcji siatkarskiej Stali Stocznia kontynuowało Morze Bałtyk Szczecin.

W 1998 roku sekcję piłkarską Stali Stocznia przekształcono w KP Odra Szczecin, która ogłosiła upadłość w 2000 roku. KS Stal Szczecin reaktywowano ponownie w 2002 i jest kontynuatorem oraz spadkobiercą KS Stal Stocznia. W sezonach 2004/2005, 2006/2007 oraz 2007/2008 drużyna występowała na czwartym poziomie rozgrywkowym. Od tamtej pory Stal zajmuje miejsca w niższych klasach rozgrywkowych^[3].

Największym sukcesem Stali Stocznia w piłce nożnej było dojście w sezonie 1979/1980 do ćwierćfinału Pucharu Polski. Drużyna łącznie przez 13 sezonów grała w II lidze: w latach 1974–76 (2 sezony), 1979–1986 (7 sezonów), 1987/88, 1989/90 oraz 1998–2000 (dwa sezony, pod nazwą Odra). Najwyższą pozycję – 3. miejsce – zajęła w sezonie 1979/80, będąc wówczas najlepszym zespołem Pomorza Zachodniego, gdyż Pogoń Szczecin zajęła wtedy po spadku do II ligi 8. miejsce. Najbardziej znanymi zawodnikami grającymi w Stali Stocznia byli Czesław Jakołcewicz, Adam Benesz, Marek Siwa, Stefan Machaj, Paweł Drumlak, Dariusz Marciniak, Sławomir Rafałowicz i Grzegorz Krychowiak.

Sekcja siatkarska przez kolejno sześć lat nie schodziła z podium Ekstraklasy w piłce siatkowej: w roku 1984 – trzecie miejsce, 1985 – Mistrzostwo Polski, 1986 – wicemistrzostwo Polski, 1987 – Mistrzostwo Polski, 1988 – wicemistrzostwo Polski i 1989 – trzecie miejsce. Trenerem drużyny był w tym okresie Jerzy Salwin, a w Stali grali czterej reprezentanci Polski: Janusz Wojdyga, Waldemar Kasprzak, Ryszard Kaczyński oraz rozgrywający i kapitan zespołu Roman Borówko. Poza tą czwórką trzon zespołu tworzyli: Bogumił Kasprzak (1984 i 1987–1989, z dwuletnią przerwą na „służbę wojskową”, czyli grę w Legii Warszawa), Marek Czubiński (1984–1986) i Roman Czaja (1984–1989). Z tych siedmiu siatkarzy w każdym z medalowych sezonów grało w klubie sześciu, tworząc podstawowy skład, w związku z czym Stal Stocznia zdobyła sobie więc wówczas przydomek „Żelazna Szóstka”. Reprezentując Polskę w siatkarskim Pucharze Europy Stal Stocznia doszła do III rundy tych rozgrywek w 1986 roku. Po zakończeniu kariery przez grupę zawodników tworzących „Żelazną Szóstkę” klub nie odzyskał już dawnej pozycji.

Drużyna piłkarska Stali Szczecin swoje mecze rozgrywa na Stadionie Stoczniowym przy ul. Bandurskiego 35 w Szczecinie. Stadion ma pojemność 5 tys. miejsc stojących (2500 miejsc siedzących), a płyta boiska wymiary 105 x 70 m.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Stali Szczecin.

• Oficjalny serwis klubu
• Fotografia satelitarna stadionu w maps.google.com