SsangYong Musso (1993)
 SsangYong Musso przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Dadi Musso |
|---|---|
| Producent | |
| Projektant |
Ken Greenly[1] |
| Zaprezentowany |
Kwiecień 1993 |
| Okres produkcji |
1993 – 2005 (Korea) |
| Miejsce produkcji |
|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy SUV |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4640 mm |
| Szerokość |
1850 mm |
| Wysokość |
1730 mm |
| Rozstaw osi |
2630 mm |
| Masa własna |
1885-1935 kg |
| Zbiornik paliwa |
75 l |
| Liczba miejsc |
5-7 |
| Bagażnik |
780–1920 l |
| Ładowność |
585-635 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne |
SsangYong Musso Sport |
| Konkurencja |
Isuzu Trooper |
SsangYong Musso – samochód osobowy typu SUV klasy średniej produkowany pod południowokoreańską marką SsangYong w latach 1993 – 2005.
Historia i opis modelu
SsangYong Musso został zaprojektowany przez Kena Grenly'ea z Royal College of Art[1]. Sylwetka pojazdu charakteryzuje się stosunkowo niskim współczynnikiem oporu powietrza Cx równym 0,36. Podczas projektowania samochodu skorzystano z pomocy technicznej oraz gotowych rozwiązań firmy Mercedes-Benz, która wówczas znajdowała się we współpracy z SsangYongiem[2].
Podczas prac konstrukcyjnych nad Musso producent położył nacisk na właściwości terenowe pojazdu, w efekcie wykorzystując do konstrukcji ramę, do której zostało przymocowane nadwozie i główne podzespoły[3]. Dobrą widoczność miał zapewniać wysoko osadzony fotel kierowcy, a także charakterystyczne wcięcia w linii szyb.
Silniki były produkowane na licencji Mercedesa[4], który także zapewniał dostawy jednej z dostępnych automatycznyche skrzynie biegów. Stosowano także automatyczne skrzynie biegów firmy BTR (często spotykane oznaczenie BTRA). Firma BorgWarner była dostawcą układu przeniesienia napędu[5]. Skrzynie manualne konstrukcji BorgWarner (TREMEC) były dostarczane przez Transmission Technologies Corporation. Mosty napędowe produkowane były przez Dana Corporation (przedni most Dana 30, tylny Dana 44), który jest głównym dostawcą mostów napędowych dla firmy Jeep.
Lifting i zmiana nazwy
Po tym, jak w grudniu 1997 roku Daewoo Motors kupiło pogrążonego w długach SsangYonga, ówczesna gama producenta została przemianowana na nową markę macierzystego koncernu[6]. Z początkiem 1998 roku, wraz z obraniem nowej nazwy, Daewoo Musso[7] przeszło facelifting upodabniający SUV-a do innych modeli Daewoo. Pojawiły się odświeżone zderzaki i zmodyfikowane wzory reflektorów, a także nowe, biało-czerwone wypełnienie tylnych lamp.
Musso już pod marką Daewoo był także montowany w uproszczonym standardzie SKD od 30 września 1998 do 2001 roku przez Daewoo Motor Polska w Lublinie[8]. W ciągu trzech lat na polskim rynku sprzedano 958 sztuk[8].
Z powodu bankructwa Daewoo Group w listopadzie 1999 roku[9], SsangYong ponownie stał się niezależnym przedsiębiorstwem, a model Musso ponownie przyjął nazwę SsangYong Musso, pod którą oferowano go do końca cyklu rynkowego w 2005 roku. Jego rolę w gamie przyjął nowszy model Kyron, a także oferowany chwilowo równolegle większy, bardziej luksusowy Rexton.
Sprzedaż
W etapie partnerstwa Daimlera i SsangYonga, niemiecki koncern udzielił zgody na sprzedawanie Musso pod nazwą Mercedes-Benz Musso[10] w Azji Wschodniej.
Z początkiem XXI wieku SsangYong Motor sprzedał licencję na produkcję do Chin, gdzie w latach 2001–2006 produkowano go przez przedsiębiorstwo Chengdu Xin Dadi Auto pod nazwą Dadi Musso[11], z kolei między 2003 a 2007 rokiem Musso wytwarzało irańskie przedsiębiorstwo Morattab jako Morattab Musso[12].
Ostatnim miejscem, gdzie produkowano Musso, był rosyjski Taganrog. W 2008 roku lokalne przedsiębiorstwo TagAZ kupiło licencję na uruchomienie produkcji południowokoreańskiego SUV-a pod nazwą TagAZ Road Partner[13], rok później gruntownie modernizując go i nadając mu unikalny wygląd pasa przedniego[14]. Produkcja zakończyła się w 2011 roku.
Dane techniczne
W Musso stosowano dwa typy układów przeniesienia napędu[15]:
- w samochodach z silnikiem benzynowym 3,2 l (na niektórych rynkach jako opcja z pozostałymi silnikami) seryjnie montowany był układ TOD (Torque On Demand – moment na żądanie), który automatycznie dołączał napęd przedniej osi w trybie 4H po wykryciu różnicy prędkości kół przednich i tylnych, ewentualnie w trybie 4L można było włączyć na stałe napęd 4x4 (rozdział przód:tył 50:50) z reduktorem
- w pozostałych samochodach montowana była zwykła skrzynia rozdzielcza bez centralnego mechanizmu różnicowego, która pozwalała na stałe dołączenie napędu przedniej osi, posiadała ona tryby 2H do jazdy po normalnych drogach (napęd na tylną oś), 4H do jazdy po drogach nieutwardzonych (stały napęd 4x4) i 4L pozwalający na jazdę z reduktorem, sprzęgła piast przednich kół blokowane są automatycznie po przełączeniu napędu w tryb 4x4[1].
| Prześwit [mm] |
Kąt natarcia [°] |
Kąt rampowy [°] |
Kąt zjazdu [°] |
Głębokość brodzenia [mm] |
|---|---|---|---|---|
| 205 | 34 | 21 | 27 | 500 |
Silniki
- Benzynowe
| Silnik | Pojemność skokowa [cm³] |
Moc maksymalna [KM] ([kW]) przy obr./min |
Maks. moment obrotowy [Nm] przy obr./min |
Układ i liczba cylindrów |
Układ rozrządu/ liczba zaworów |
Przyśpieszenie (s) 0-100 km/h |
Prędkość maksymalna km/h |
Spalanie (l/100km) miasto/trasa/średnio |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2.0 16V[15] | 1998 | 135 (99)/5500 | 189/4000 | R4 | DOHC/16 | b.d. | b.d. | b.d. |
| 2.3 16V[1] | 2295 | 150 (110)/5000 | 220/3750 | R4 | DOHC/16 | 14,4 | 165 | 16,4/10,2/b.d. |
| 2.3 16V[16] | 2295 | 140 (103)/5300 | 204/4500 | R4 | DOHC/16 | 13,5 | 176 | śred. 12,2 |
| 3.2 24V[1] | 3199 | 220 (162)/5500 | 310/3750 | R6 | DOHC/24 | 12,5 | 210 | 18,5/13,4/b.d. |
| 3.2 24V[16] | 3199 | 220 (161)/5750 | 307/4000 | R6 | DOHC/24 | 10,2 | 190 | śred. 15,2 |
- Diesla
| Silnik | Pojemność skokowa [cm³] |
Moc maksymalna [KM] ([kW]) przy obr./min |
Maks. moment obrotowy [Nm] przy obr./min |
Układ i liczba cylindrów |
Układ rozrządu/ liczba zaworów |
Przyśpieszenie (s) 0-100 km/h |
Prędkość maksymalna km/h |
Spalanie (l/100km) średnio |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2.3 D[1] | 2299 | 77 (57)/3800 | 144/2300 | R4 | OHC/8 | 25,0 | 130 | 12,1/7,8/b.d. |
| 2.3 TD[17] | 2299 | 101 (74)/4000 | 211/2400 | R4 | OHC/8 | 18,9 | 146 | śred. 9,0 |
| 2.9 D[17] | 2874 | 95 (70)/4000 | 192/2400 | R5 | OHC/10 | 21,9 | 143 | śred. 9,8 |
| 2.9 D[16] | 2874 | 99 (73)/4100 | 190/2500 | R5 | OHC/10 | 22,0 | 145 | śred. 9,9 |
| 2.9 TD[1] | 2874 | 120 (88)/4000 | 250/2250 | R5 | OHC/10 | 17,4 | 156 | 12,0/7,6/b.d. |
| 2.9 TD[16] | 2874 | 120 (88)/4000 | 250/2200 | R5 | OHC/10 | 16,3 | 156 | śred. 10,6 |
SsangYong Musso Sports
 SsangYong Musso Sports | |
| Inne nazwy |
TagAz Road Partner TD |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Luty 2002 |
| Okres produkcji |
2002 – 2005 (Korea) |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4935 mm |
| Szerokość |
1865 mm |
| Wysokość |
1760 mm |
| Rozstaw osi |
2755 mm |
| Zbiornik paliwa |
75 l |
| Liczba miejsc |
4 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne |
SsangYong Musso |
| Konkurencja | |
SsangYong Musso Sports został zaprezentowany po raz pierwszy w 2002 roku.
Po 9 latach produkcji, SsangYong zdecydował się poszerzyć swoją ofertę modelową, prezentując opartego na Musso pickupa z dodatkowym członem Sports. Samochód wyróżniał się czterodrzwiową, czteromiejscową kabiną pasażerską, a także dużym przedziałem transportowym[18].
W celu wygospodarowania należytecie obszernej przestrzeni użytkowej, Musso Sports charakteryzowało się dłuższym rozstawem osi, a także wydłużonym nadwoziem. Skrzynia ładunkowa miała długość 1,2 metra długości, 1,5 metra szerokości i 30 cm głębokości[19]. Produkcja tej odmiany trwała jedynie 3 lata z powodu podjęcia decyzji przez producenta o wycofaniu całej gamy modelowej Musso w 2005 roku. Następcą został nowy pickup Actyon Sports[20].
Sprzedaż
Po tym, jak w 2008 roku rosyjskie przedsiębiorstwo TagAZ uruchomiło licencyjną produkcję Musso pod własną marką i zmodernizowało go wizualnie po roku obecności rynkowej, gamę nadwoziową zdecydowano się poszerzyć o pickupa opartego na dawnym SsangYongu Musso Sports pod nazwą TagAZ Road Partner TD. W przeciwieństwie do pierwowzoru, samochód miał nadwozie 2-drzwiowe.
Silniki
- L4 2.3l OM601
- L5 2.9l OM602
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Samochody Terenowe Świata 1998 – dane dla samochodów przed faceliftingiem
- ↑ SsangYong – historia marki. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ Czy warto kupić: używany SsangYong / Daewoo Musso (od 1993 do 2005). [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ SsangYong Musso / Daewoo Musso / Mercedes-Benz Musso. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ Ssangyong Musso - czy to napewno jakość Mercedesa?. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ Daewoo to take over debt-ridden Ssangyong Motor. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ Daewoo Musso. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ a b Patryk Rotuski: Daewoo a sprawa polska. Część 3: czas nagłego wzrostu. IBRM Samar, 26 września 2019. [dostęp 2019-09-26].
- ↑ The death of Daewoo. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ Musso-Mercedes match was a rocky road. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ This Is The Dadi Musso From China. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ Ssangyong Musso: smok z Korei. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ 2008 TagAz Road Partner. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ TAGAZ ROAD PARTNER. [dostęp 2020-10-17]. (ros.).
- ↑ a b Service Manual Musso 1998
- ↑ a b c d Katalog Samochodowy Auto Testy 2000 – dane dla samochodów po faceliftingu
- ↑ a b Foldery reklamowe Daewoo 1998
- ↑ SsangYong Musso Sports 2004 Review. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).
- ↑ Nosorożec - Ssangyong Musso Sports. [dostęp 2020-10-17]. (pol.).
- ↑ Ssangyong Actyon. [dostęp 2020-10-17]. (ang.).