Srečko Katanec

S. Katanec (2015)
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1963 Lublana
Wzrost	190 cm[1]
Pozycja	defensywny pomocnik, środkowy obrońca
Informacje klubowe
Klub	Uzbekistan (selekcjoner)
Kariera juniorska
Lata Klub 1970–1981 ŽNK Ljubljana
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1981–1985 Olimpija Lublana 81 (10) 1985–1986 Dinamo Zagrzeb 21 (3) 1986–1988 FK Partizan 56 (10) 1988–1989 VfB Stuttgart 26 (1) 1989–1994 UC Sampdoria 87 (12) W sumie: 271 (36)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1983–1990  Jugosławia 31 (5) 1994  Słowenia 5 (1[2]) W sumie: 36 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996–1998 Słowenia U-21 1998 ND Gorica 1998–2002 Słowenia 2002–2003 Olympiakos SFP 2006–2009 Macedonia Północna 2009–2011 Zjednoczone Emiraty Arabskie 2013–2018 Słowenia 2018–2021 Irak 2021– Uzbekistan
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jugosławia Igrzyska olimpijskie brąz Los Angeles 1984 Piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Srečko Katanec (ur. 16 lipca 1963 w Lublanie) – słoweński piłkarz, pomocnik, trener piłkarski. Obecnie pełni funkcję selekcjonera reprezentacji Uzbekistanu.

Zawodową karierę zaczynał w Olimpii Lublana w 1981 r. Grał także w Dinamie Zagrzeb i Partizanie Belgrad (mistrzostwo Jugosławii w 1987 r.). W 1988 r. podpisał kontrakt z niemieckim klubem VfB Stuttgart, z którym w następnym roku awansował finału Pucharu UEFA. Jednak już po pierwszym sezonie w Bundeslidze odszedł do włoskiej Sampdorii i miał spory udział w paśmie sukcesów genuańskiego zespołu. W 1990 r. Sampdoria triumfowała w Pucharze Zdobywców Pucharów, w następnym roku zdobyła mistrzostwo Włoch, a w 1992 r. dotarła do finału Pucharu Mistrzów.

W reprezentacji Jugosławii debiutował w 1983 r. i do 1990 r., rozegrał 31 spotkań (5 bramek). Brał udział w MŚ 90 (3 mecze).

Po uzyskaniu przez Słowenię niepodległości rozegrał 5 meczów w drużynie narodowej (1 gol). Jako trener pracował najpierw w HIT Gorica, następnie z młodzieżową, a od 1998 z pierwszą reprezentacją swego kraju. Dwukrotnie po barażach awansował do finałów wielkiej imprezy. Najpierw do ME 2000, potem do MŚ 2002^[3]. Odszedł po nieudanym starcie Słowenii w azjatyckich finałach, częściowo na skutek konfliktu z gwiazdą drużyny Zlatko Zahovičem.

Później krótko pracował w Olympiakosie Pireus. Od lutego 2006 od kwietnia 2009 był selekcjonerem reprezentacji Macedonii.

Od 6 czerwca 2009 do 6 września 2011 był selekcjonerem reprezentacji ZEA^[3].

Od 2012 do 2018 trenował reprezentacji Słowenii. W 2018 roku wyjechał do Azji by trenować reprezentację Iraku. Został zwolniony w 2020, a rok później został selekcjonerem reprezentacji Uzbekistanu.