Spencer Gore
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 marca 1850 |
| Data i miejsce śmierci |
19 kwietnia 1906 |
| Zakończenie kariery |
1878 |
| Gra pojedyncza | |
| Najwyżej w rankingu |
1 (1877, Karoly Mazak) |
| Wimbledon |
W (1877) |
Spencer William Gore (ur. 10 marca 1850 w Londynie, zm. 19 kwietnia 1906 w Ramsgate) – brytyjski tenisista, pierwszy zwycięzca Wimbledonu.
Nie był spokrewniony z późniejszym trzykrotnym mistrzem Wimbledonu, Arthurem Gorem.
Kariera tenisowa
Spencer Gore początkowo był graczem w rackets, z którego czerpał charakterystyczne dla swej gry uderzenia. Dysponował skutecznym serwisem i jako jeden z pierwszych tenisistów dążył do kończenia akcji wolejami, co stanowiło zaskoczenie dla rywali. Podobnemu stylowi gry sprzyjała odmienna od współczesnej wysokość siatki (około półtora metra z boku)[1].
Dnia 19 lipca 1877 roku został pierwszym mistrzem Wimbledonu, pokonując w finale Williama Marshalla. Wygrał decydujący mecz 6:1, 6:2, 6:4, demonstrując ofensywny styl gry. Za wygrany mecz otrzymał główną nagrodę w wysokości 12 gwinei (ok. 50 zł)[2]. Rok później, zgodnie z regulaminem, jego występ został ograniczony do tzw. challenge round, czyli meczu w obronie tytułu z przeciwnikiem wyłonionym w turnieju pretendentów (all comers). Jego rywalem został Frank Hadow, z którym przegrał mecz 5:7, 1:6, 7:9[3].
Gore podczas turniejów wimbledońskich wywoływał kontrowersje stylem gry – nie czekał aż piłka spadnie na ziemię, grając wolejami, a także uderzał piłki, gdy te były jeszcze na połowie przeciwnika (co ówcześnie nie było zakazane)[1].
Gore zakończył grę w tenisa, uważając, że sport ten nie ma większej przyszłości, gdyż jest zbyt skomplikowany, by zainteresować widza[3]. W latach 1874–1879 występował w reprezentacji Anglii w krykiecie.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1877 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  William Marshall
|
6:1, 6:2, 6:4 |
| Finalista | 1. | 1878 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Frank Hadow
|
5:7, 1:6, 7:9 |
Przypisy
- ↑ a b Dutkowski 1979 ↓, Ewolucja przepisów, s. 16–27.
- ↑ The story about the first Wimbledon - how it all started in 1877, „Tennis World USA” [dostęp 2018-09-09] (ang.).
- ↑ a b Dutkowski 1979 ↓, Przyjdzie walec i wyrówna…, s. 28–40.
Bibliografia
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.