Spółgłoska zwarta ejektywna dwuwargowa
| Numer IPA | 101, 401 | |||
|---|---|---|---|---|
| pʼ | ||||
| Jednostka znakowa |
pʼ | |||
| Unikod |
U+0070 U+02bc | |||
| UTF-8 (hex) |
70 ca bc | |||
| Inne systemy | ||||
| X-SAMPA | p_> | |||
| Kirshenbaum | p` | |||
| IPA Braille↗ | ⠏⠐⠄ | |||
| Przykład | ||||
| informacje • pomoc | ||||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
Spółgłoska zwarta ejektywna dwuwargowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [pʼ]
Artykulacja
Opis
W czasie artykulacji podstawowego wariantu [pʼ]:
- modulowany jest prąd powietrza powstały w wyniku ruchu krtani do góry przy zwartych wiązadłach głosowych, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji krtaniowej i egresji,
- tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, prąd powietrza uchodzi przez jamę ustną
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka
- dolna warga kontaktuje się z górną wargą tworząc zwarcie. Dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową. Ruch krtani do góry powoduje wzrost ciśnienia i w efekcie do przerwania utworzonej blokady i wybuchu (plozji)
- pozycja języka i ust może zależeć od kontekstu, w jakim występuje głoska.
- wiązadła głosowe są zwarte i nie drgają periodycznie, spółgłoska ta jest bezdźwięczna
Przykłady
- w języku czeczeńskim: п1елг / phelg [pʼjelg] "palec"
- w języku lakota: p'o [pʼo] "mglisty"
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Spółgłoska ejektywna dwuwargowa (ang. bilabial) w języku lakota. hctv.humnet.ucla.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)].