Sotion (stgr. Σωτίων) z Aleksandrii – grecki perypatetyk, doksograf i historyk^[1], którego działalność przypadała na pierwszą połowę II wieku p.n.e.^[2] (ok. 200–170 p.n.e.).

Jego prace, w tym najważniejsza Sukcesje filozofów^[3] (stgr.  ∆ιαδοχαΐ των φιλοσόφων Philosophon diadochai), stanowiły ważne źródło informacji dla Diogenesa Laertiosa i Atenajosa z Naukratis. Plutarch opisując śmierć Bucefała i Peritasa w Żywocie Aleksandra również powołuje się na Sotiona^[4].

Przyjmuje się, że na Sukcesje składało się trzynaście ksiąg, chociaż Laertios wymienia ich aż 23^[2]. Był to wykaz bezpośrednio po sobie następujących filozofów różnych szkół z opisem ich poglądów^[5]. Prawdopodobnie to Sotion dokonał podziału filozofii greckiej na szkołę jońską i italską^[2], przy czym to on przypisał Pitagorasowi autorstwo Świętego Poematu, O wszechświecie, O duszy, O pobożności i dwóch innych^[3][6].

Laertios twierdził, że Sotion był również autorem Diokleckich ripost^[7], a Atenajos, że Satyr Tymona^[8]. Żadna z jego prac nie zachowała się do naszych czasów.

• Carolus Müllerus: Fragmenta historicorum Graecorum. Paryż: Instituti Regii Franciae Typographo, 1849, s. 169–171. (łac.).